เมื่อเพื่อนสนิท(ที่เราแอบชอบ) บอกว่า อีก5-10ปีพวกเราอาจจะได้คบกัน?


สืบเนื่องจากกระทู้นี้ http://www.jeban.com/viewtopic.php?t=136081

เราก็คิดไว้แล้วว่าพวกเราคงเป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้น คงไม่ได้สารภาพอะไรกับเขา
หลายๆเหตุการณ์มันทำให้เราต้องทำใจแล้วว่า เขาไม่มีวันชอบเราแน่ๆ

ตัวอย่างเหุตการณ์

-เราถามว่าเขาชอบน้องคนนั้นจริงๆเหรอ ดูไม่ค่อยคิดถึงไม่ค่อยอยากเจอเลย
เขาก็บอกคิดถึงสิ อยากเจอด้วย แต่ไม่รู้ว่าจะเจอยังไง ไม่กล้าไปดักรอหน้าห้อง
เราก็เลย อืมๆ แกก็คงชอบน้องเขาจริงๆอ่ะ
แล้วก็ได้แต่ทำใจกับตัวเอง

-วันวาเลนไทน์

วันก่อนหน้านั้นเขาให้เราไปช่วยเลือกของให้น้องคนนั้น ตอนแรกตั้งงบไว้ไม่เกิน300 แล้วเขาก็ไปเจอของชิ้นหนึ่ง
ราคา600 เราก็บอกว่ามันแพงนะ จะทุ่มขนาดนี้เลยเหรอ เขาก็เลยยืนตัดสินใจ เราก็เลยไปช่วยเพื่อนอีกคนเลือกบ้าง
สรุปเขาก็ซื้อของ600ชิ้นนั้นให้น้องคนนั้นจริงๆ ทำเราเฮิร์ทเบาๆ

พอวันวาเลนไทน์ เขาก็บอกว่าเดี๋ยวจะเรียกน้องคนนั้นมาเอาของ ในห้องสมุกที่พวกเพื่อนๆนั่งอยู่กัน พอเขาเดินไปห้องน้ำ เราเลยรีบหนีออกมา ไม่อยากเห็นภาพบาดตา ก็ออกมาจากห้องนั้นไปนั่งคนเดียวเงียบๆอยู่ครึ่งชั่วโมง เขาก็ส่งsmsมาตามว่าหายไปไหน เราก็เลยต้องกลับเข้าไปในห้อง แต่สรุปเขาก็ยังไม่ได้ให้

ตอนเย็นเขาก็บอกว่าเดี๋ยวเอาของไปให้น้องคนนั้น แล้วจะพาน้องเขามาให้เรารู้จัก เขาก็ขึ้นตึกไปหาน้องคนนั้น เราก็ได้แต่นั่งรอ บอกเขาว่าขอกลับก่อนเขาก็บอกว่าเดี๋ยวรอเดินกลับด้วยกัน เลยได้แต่นั่งรอด้วยใจหดหู่ แต่เรานั่งหันหลังให้ตึกที่เขาขึ้นไป แต่สรุปเขาก็ไม่ได้พาน้องคนนั้นลงมาอยู่ดี พอกลับมาบ้านเขาก็ส่งsmsมาว่า
เขา: เป็นอะไรซึมๆ
เรา:เปล่า 
เขา: คิดว่าเราดูไม่ออกเหรอ
เรา: ง่วงเฉยๆ จะมีอะไรให้เครียดล่ะ
เขา: งั้นเราคงคิดไปเอง ก็แค่เป็นห่วง
เรา: อืมไม่มีอะไรๆ
สรุปก็คือ เขามองเราจากข้างบนตกตลอดเลย ดีนะเขาไม่เห็นหน้า ตอนนั้นเรานั่งรอแบบน้ำตาคลอเลย

แล้วตอนเช้าวันวาเลนไทน์ เราก็อยากได้ดอกไม้จากเขาบ้าง ก็เลยบอก ซื้อให้หน่อยดิ หน้าโรงเรียนมีขายนะ
แต่เขาก็ไม่ซื้อ เขาบอกว่าเขาซื้อให้เพื่อนไม่ได้ มันคนละอารมณ์กัน T-T เราฟังแล้วเฮิร์ท แค่ซื้อแบบเพื่อนเขายังไม่อยากซื้อให้เราเลย

เหตุการณ์พวกนี้มันทำให้เรามั่นใจว่ายังไงเขาก็คงไม่คิดอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ
แต่พอปิดเทอมมานี้ เราสองคนคุยกัน(ในwhatapp คล้ายๆsms)ตลอดเวลาเลย ตั้งแต่ตื่นเช้ายันก่อนนอน ต้องมีคำว่าอรุณสวัสกับฝันดีทุกวัน แต่เราก็ทำใจไว้แล้วว่าไม่มีอะไรมากกว่าเพื่อนแน่นอน

แล้วเขาก็ต้องไปรด.6วัน พอกลับมา เขาก็บอกเราว่า เขาคงจะเลิกคุยกับน้องผู้หญิงคนนั้นแล้ว เพราะทัศนคติไม่ตรงกัน ยิ่งคุยยิ่งไม่ใช่เลย เราก็ดีใจนะ แต่ก็ไม่ได้หวังว่าเขาจะมาอะไรกับเรา

แล้วพอดี2วันก่อนหน้านี้ ได้โทรคุยกับเขาและเพื่อนสนิทอีกคนหนึ่ง(สนิทกัน3คน)
เพื่อน: เมื่อไหร่พวกมึงจะเป็นแฟนกันวะ
เขา: (ชื่อเรา)กับมึงอ่ะนะ
เพื่อน: มึงกับ(ชื่อเรา)อ่ะ
           กูว่านะ ตอนนี้มึงต้องแอบชอบ(ชื่อเรา)ที่จิตใจอยู่แน่ๆ พอเราไปทำอะไรมาซักอย่างจนสวยกว่านี้ ก็เลยรู้ใจแล้วก็คบกัน
เรา: พูดอย่างกับนิยาย
เขา:....(ไม่พูดอะไรทั้งนั้น)
จากนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุย

วันต่อมา
เพื่อนเรายืมโทรศักพท์เราไปใช้ เพื่อนคนนี้ไม่ได้รู้ว่าเราคิดอะไรกับเขานะ ไม่มีใครรู้ แต่เพื่อนชอบล้อ
ก็ส่งsmsไปคุยกับเขาซักพัก ก็วกมาเรื่องเรา(เพื่อนคนนี้ชอบชมว่าเรานิสัยน่ารัก) เพื่อนพิมไปว่า (ชือเรา)น่ารักนะ  ถ้าไม่รีบจีบตอนนี้ระวังมีคนแย่ง  เขาก็ไม่พิมอะไรตอบกลับมาเลย 
เราก็เอาโทรศัพท์กลับคืนมา แล้วบอกว่า นี่เราเองนะ อย่าไปสนใจๆที่เพื่อนมันพูดเลย แล้วก็คุยกับเขาต่อ

พอเย็นวันนั้นเรากลับบ้านไป ก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆ(ในwhatapp)แล้วซักพักเขาก็เปิดประเด็น
เขา: จำที่เพื่อนพูดวันนั้นได้ไหม
เรา: เรื่องอะไร
เขา: ที่มันบอกว่าเมื่อไหร่พวกมึงจะคบกันอ่ะ
เรา: อ๋ออ ทำไมอ่ะ
เขา: ที่แกบอกว่าเหมือนนิยายอ่ะ เราว่ามันก็จริง70%นะ
เรา: เรื่องไหนจริง
เขา: ก็บอกว่าชอบที่นิสัยอ่ะ

ตู้มมม! เราอึ้งไปเลยตอนนั้น แบบเฮ้ย! งง ตกใจ ก็เลยตอบไปว่า

เรา: >< อืมม
เขา: คิดถึงที่เพื่อนบอกตอนกลางวันว่าให้จีบ
       เรายังไม่จีบแกตอนนี้ชัวร์ๆอ่ะ
เรา: เพื่อนคนนี้เจอทีไรก็พูดเรื่องนี้ทุกที
เขา: ก็ถึงบอกไว่า ต้องดูอีก5ปี10ปี                     <<<เขาเคยพูดก่อนหน้านี้แล้ว แต่เรานึกว่าเล่นๆ
เรา: 5ปีเราเรียนจบ แต่อีก10ปีเราก็คงแต่งงานแล้วล่ะ
เขา: ก็ถ้าบังเอิญเป็นแฟนกันตอนช่วงเรียนมหาลัย เราว่าไม่รอด
เรา: ก็คิดเหมือนกัน
เขา: อะไรจะคิดตรงกันขนาดนั้น
เรา: ก็ถ้าเป็นแฟนกันตอนมหาลัยแล้วเลิกกัน เสียทั้งแฟนเสียทั้งเพื่อนสนิท มันไม่คุ้มเลย
เขา: ใช่ๆ มีโอกาสสูงเลยที่จะเลิก

แล้วพวกเราก็เปลี่ยนเรื่องคุย ก็คุยกันเหมือนเพื่อนปกติ แต่ในใจเราดีใจมากกกก
T^T เขาชอบเราที่ใจจริงๆเหรอออ 
แต่เรื่องที่คุยกันหลังจากนั้นมันก็เหมือนๆเพื่อนปกติเลย

เพื่อนๆว่าเขาพูดเล่นหรือเปล่า?
เขาชอบเราจริงๆมั้ย หรือว่าเขาแค่คิดว่านิสัยเข้ากันดี เป็นแฟนกันก็คงไม่มีปัญหา

คือเราก็ดีใจนะ ที่เขาบอกว่าถ้าจะคบกัน ก็รอดูตอนที่ต่างฝ่ายต่างพร้อมแล้ว ไม่อยากรีบแล้วต้องเลิกกับเราไปจนมองหน้ากันไม่ติด เพราะมหาลัยอยู่ไกลกัน ต้องอยู่หอ แล้วก็อยู่คณะที่เรียนหนักมากๆท้งคู่ 
แต่เราไม่รู้ว่าคำว่าชอบของเขา มันหมายถึงว่าชอบจริงๆอย่างที่เขาชอบแฟนหรือเปล่า
แล้วเราควรจะทำตัวยังไง? ควรจะทำตัวเหมือนเดิมใช่มั้ย
กลัวแสดงออกไปว่าชอบเขา แล้วเขาจะไม่เหมือนเดิมจัง
เพือนๆช่วยบอกด้วยว่าเราควรทำยังไง



 





 

Discussion (12)

 5-10 ปี เป็นเวลาที่นานนะคะ ยิ่งเข้ามหาลัยเจอคนมากขึ้น ตื่นตาตื่นใจกับอะไรใหม่ๆ สนุกกับเพื่อน กับตัวเองที่เริ่มจะพโตขึ้น ทัศนคติก็เปลี่ยนไป
ใจคนเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาค่ะ ไว้ถ้าน้องโตกว่านี้อีกหน่อย จะรู้ว่าโลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอนเลย แล้วคนเรา็เปลี่ยนไปง่ายจนน่าตกใจด้วยค่ะ :)

ถ้ามีความสุขก็รัก แต่อย่าคาดหวังดีกว่าค่ะ

ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะที่เข้ามาช่วยแนะนำ

เรามาคิดๆดูแล้ว ก็คือปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆค่ะ เพราะเราคบตอนนี้ก็สนิทกันมาก ตัวติดกันตลอด ก็เหมือนทีคห.10ว่าเลยค่ะ ไม่อยากเปลี่ยนความสัมพันธ์นี้ไป

รอดูในอนาคตค่ะ เราสองคนก็คงคบกันไปเรื่อยๆแบบนี้ และสัญญากันว่าจะไม่ห่างหายกันไป
เพราะฉะนั้นถ้าเราสองคนจะรักกันขึ้นมาในอนาคตจริงๆ ก็คงปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาคตค่ะ

ขอบคุณทุกคนมากนะที่ช่วยพูดให้คิดด้วย เราก็เกือนบจะแสดงอาการดี๊ด๊าว่าชอบเขากลับไปแล้ว
ดีนะคะที่เบรกไว้ทัน แหะๆ ^^

อาจเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากไป จนฝ่ายชายไม่อยากเปลี่ยนสถานะละมั้งคะ พี่คิดเองว่าตัวน้องเองก็คงจะอารมณ์เดียวกัน ไม่งั้นคงกล้าลุยอะไรขึ้นมาบ้าง

ณ จุดนี้พี่ผ่านมาบ่อย บางครั้งก็คบกับเค้า บางครั้งก็ปล่อยไป

ปัญหาคือพอมาเป็นแฟนกันดันไม่เลิฟๆกันเหมือนตอนเป็นเพื่อน ความคาดหวังในฐานะแฟนมันมากกว่า เราให้เค้าไม่ได้ ใส่ใจมากกว่านี้ไม่ได้ ทิ้งเพื่อนคนอื่นไม่ได้ (เกิดมาติดเพื่อน) ก็ต้องเลิกกันไปตามระเบียบ มองหน้ากันไม่ค่อยจะติด คุยกันไม่ค่อยจะซี้กันเหมือนเคย ไม่รู้ทำไม 

ส่วนบางคนที่บอกว่าปล่อยให้ความรู้สึกนี้คลุมเครือๆต่อไป ทุกวันนี้ก็ยังเป็นเพื่อนคนพิเศษอยู่นะ เป็นเพื่อนที่รักกันมากกว่าเพื่อนธรรมดา เป็นอารมณ์ว่ารู้สันดานกันขนาดนี้แล้วคงจะไม่มีวันเป็นแฟนกัน แต่อยู่ข้างกันตลอดไป เกือบจะเป็นคนในครอบครัวซะแล้ว ก็อบอุ่นดีเหมือนกัน

ถ้าถามพี่ว่าทำยังไง ปล่อยไปค่ะ เรื่องแบบนี้ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ถ้าอีกฝ่ายเค้าเขยิบเข้ามา เราก็เขยิบเข้าไป เค้านิ่ง เราก็นิ่ง (แล้วกลับมากริ๊ดที่บ้าน) ถึงจุดที่งวดมากๆ พี่ว่าน้องจะรู้เองล่ะค่ะว่าทำไงต่อดี หนทางมันจะชัดมากๆเลยล่ะ 

เป็นกำลังใจให้สาวน้อย!!




 เราคิดเหมือนคห.1 เลยค่ะ
ถ้าผู้ชายเค้าชอบจริงๆเค้าจะคว้าไว้เลย ไม่รอให้ใครมาแย่งไปอะ
เค้ายังจีบคนอื่นทันทีได้เลยแต่กับเรามาบอกอีกนาน เหมือนให้เราฝันลมๆแล้งๆอะ
แอบเอาชีวิตตัวเองมาปนนะ T_T
เคยคุยกะเพื่อนเหมือนกัน คือสนิทกันมาก มันมาส่งเราที่บ้านทุกวัน ถ้าวันไหนมันไม่ว่างจะส่งคนอื่นมาส่งแทน มันบอกเราว่า อายุ 30 ถ้ายังว่างมาแต่งงานกันนะ อายุเราครบสองรอบปีนี้ เราไม่ว่างซะแล้ว แต่เพื่อนมันยังว่าง ฮ่าๆๆ อยากให้ จขกท เปิดใจนะ ไม่ใช่ว่ารอจริงๆ ถ้ามันใช่มันก็ดีไป ถ้าไม่ใช่เราจะรอเก้อเอานะ