หลับให้สบายนะพีท เราจะคิดถึงแกตลอดไป
MamMA 0 13 ตอนเย็นเราไปหาแกที่วัด เราได้แต่ภาวนาให้คนๆนั้นไม่ใช่แก แต่มันก็ใช่แก คนที่นอนในกล่องสี่เหลี่ยมแคบๆใบนั้น แกรู้มั้ยเราไม่อยากรับความจริงเลย เรารับไม่ได้ว่ะ เมื่อหลายวันก่อนเรายังคุยกันอยู่เลย แกบอกให้เรารีบๆไปสารภาพรัก เอาขนมที่เราทำไปให้คนที่เราชอบเลย ถ้าเราอกหักกลับมา แกจะกินเหล้าเป็นเพื่อนเรา กินขนมที่เราทำแทนคนใจร้าย เมื่อวันศุกร์เรายังเห็นแกขี่รถออกไปจากมหาลัยอยู่เลย แกเชื่อมั้ยแกทำเราเสียน้ำตาเป็นลิตรเลย เวลาที่เรานึกถึงเรื่องเก่าๆ
ไม่รู้ว่าแกจำได้มั้ยวันแรกที่เราเจอกัน แกยิ้มกว้างให้เรา ยิ้มนั้นที่แกส่งมามันทำให้เราปลื้มแกและรู้สึกดีๆกับแกมาก ไม่รู้ทำไมว่ะ ปลื้มจนมาเขียนกระทู้ในพันธ์ทิพย์ ห้องสยาม และเป็นห้องนี้แหละที่ทำให้พี่ๆทุกคนรู้จักแกและเรา กระทู้ในห้องนี้แหละที่ทำให้เรากับแกโดนพี่ๆแซวมาถึงทุกวันนี้ และในเว็บนี้เว็บจีบันที่เราเข้ามาถามๆสาวๆในนี้เรื่องของแก
https://www.jeban.com/viewtopic.php?t=120911
แกรู้มั้ยว่าเรายังจำได้อีกว่าเรายังไม่ได้ขอบคุณแกเลย ที่แกขยับรถให้เรา มัวแต่เขินจนรีบขับรถไป แต่ไปไหนไม่ได้ เพราะฝนตก ทำให้ต้องติดฝนอยู่ในที่จอดรถหมือนเดิม ขำดีนะ
เรากับแกเคยชวนกันไปดื่มด้วยกันแต่ไม่ได้ไปด้วยกันสักที ทั้งๆที่บ้านอยู่ใกล้กัน มหาลัยอยู่ที่เดียวกัน เล่นเวบเดียวกัน เพราะเราคิดแต่ว่าเรายังมีเวลาไงละ เดี๋ยวเราก็เจอกันอีก ผลัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อยๆ แต่ใครจะรู้ละ ว่ามันไม่มีวันพรุ่งนี้สำหรับแกอีกแล้ว ใครจะรู้ว่าเราเจอแกเป็นวันสุดท้าย ใครจะรู้ว่าเวลาชีวิตของแกมันสั้นเหลือเกินพีท
สุดท้ายเราก็ได้มานั่งดื่มกับแก แต่ก็เหมือนดื่มคนเดียว เพราะเราต้องจินตนาการว่าแกกำลังนั่งยิ้มและนั่งดื่มอยู่ตรงข้ามเรา
แกชอบบอกเราว่าไปออกทริปขี่รถเที่ยวที่ไหนให้ชวนแกด้วย ต่อไปนี้แกคงได้ไปกับเราทุกทริปแล้วล่ะ เราจะชวนแกมาซ้อนท้ายเรา คอยดูแลเราและพี่ๆ ทุกครั้งที่ออกทริปด้วยนะ
เราไม่อยากไปงานแกเลยรู้มั้ยว่าทำไม เพราะเรายังรับความจริงไม่ได้ แต่เราก็ต้องไปส่งแกขึ้นไปอยู่บนฟ้าจนได้ในวันสุดท้ายของงาน ถึงแม้จะส่งแกได้ไม่ถึงที่สุดก็ตาม ตอนแรกเราคิดว่าจะไม่ไปมองหน้าแกเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว เพราะเราอยากจะจำหน้าที่มีแต่รอยยิ้มของแกเอาไว้ แต่ก็นะ เราเดินขึ้นไปดูจนได้ เราได้มองภาพแกเป็นครั้งสุดท้าย แต่แกรู้มั้ยภาพที่เราติดตาได้ถึงตอนนี้เป็นภาพที่แกกำลังยิ้มอย่างมีความสุข
เรื่องที่เกิดขึ้นกับแกมันให้บทเรียนอะไรหลายๆอย่างกับเรา อย่างแรกเลย เราจะเลิกเป็นคนผลัดวันประกันพรุ่ง พูดแล้วต้องทำเลย นัดแล้วต้องไปเลย อย่างที่สอง เวลาเป็นของมีค่า เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะตายเมื่อไร ควรจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดก่อนที่จะสายเกินไป อย่างที่สาม ความตายมันอยู่ใกล้ตัวกว่าที่เราคิด
ขอบคุณนะพีทที่ยอมเป็นเพื่อนกับเรา เชื่อมั้ยลึกๆแล้วเราก็ยังปลื้มแกอยู่ เรายังรู้สึกดีกับแกไม่เปลี่ยนแปลง แม้มันจะไม่ใช่เรื่องของความรักแบบคนที่แอบปลื้มเหมือนเดิม เพราะมันกลายมาเป็นแบบเพื่อนแทน เราจะคิดถึงแกเสมอนะพีท แกไม่เคยจากเราไปไหน แกยังมีชีวิตอยู่ในใจของเรา ในความทรงจำของเราตลอดไปนะพีท ไปสู่สุขตินะพีท หลับให้สบายนะ ไม่ต้องกังวล ชาติหน้ามีจริงขอให้เราได้เกิดมารู้จัก ได้มาเป็นเพื่อนกันอีกนะพีท
