ความรักที่ได้มากความสงสาร

 สวัสดีค่ะ เป็นครั้งแรกที่ได้มาระบายความรู้สึกที่อัดอั้นตันใจ ยังไงช่วยรับฟังหน่อยนะค่ะ

เรามีเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายซึ่งที่ว่าสนิทกว่าเพื่อนผู้หญิง ขอเรียกว่า ก.นะค่ะ
เรากับก้อสนิทกันมาตั้งแต่อยู่ปีหนึ่งจนวันนี้ปีสี่
ความรู้สึกที่เรามีให้ก.มันมากกว่าเพื่อน มันเอนเอียงไปทางชู้สาว
ซึ่งมันเกิดจากการกระทำของก.ที่มอบให้เราเกินเพื่อนคนอื่นๆ มันเยอะมาก
ก.ได้สัญญากะเราว่าจะอยู่กับเราแบบนี้ ไม่ต้องมีใคร อยู่กันสองคนก้อได้
มันทำให้เรายิ่งรักและเชื่อใจก.
จนกระทั้งความสัมพันธ์ทางกายที่มันเกินเพื่อนมานิดๆ คือการกอดจูบ
แล้วเราก้อยิ่งตอกย้ำความรู้ว่า ก.คงรักเราเหมือนกัน
แต่พอหลังจากนั้น ก.ก้อได้พูดคุยกะผู้หญิงอีกคนแต่ต้องหลบเรา ซ่อนเรา ปิดบังเป้นความลับ
แต่ความลับก้อไม่มีในโลก เรารู้สึกระแคะระคายจึงเริ่มถาม และทุกครั้งคำตอบที่ได้คือ ไม่รู้
จนเมื่อคืนนี้ เราทะเลาะกับก.แบบรุนแรง ทั้งตบหน้า ด่าทอ
จนเหมือนความสัมพันธ์ที่มีมาทั้งหมดมันคงแตกหักไปแล้ว
เราถามเค้าว่ารักเรามากกว่ามั้ย สงสารเรามั้ย ทำไมถึงทำกับเราแบบนี้
คำตอบก้อรักมากกว่า สงสารเราด้วย รู้สึดผิดกับเรื่องนั้นด้วย
แต่คงเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ เพราะเค้าไม่ผิด
เราเคยถามว่าเคยทะเลาะกันเรื่องเรามั้ย ก.ตอบว่าก้อมี
เหมือนผู้หญิงเค้าไม่ชอบให้ก.มาเล่นกะเรา มาสนิทกับเรา
ก.ก้อบอกผู้หญิงคนนั้นไปว่าเรามาก่อน มีเราอยู่ก่อนแล้ว เราคือเพื่อนสนิทที่สุด
จะให้ทิ้งไปก้อคงไม่ได้อีกเหมือนกัน
สรุปว่าเราก้อไม่ยอมรับผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นก้อไม่ยอมรับเรา ต่างคนต่างอยู่
ก.จะใช้ชีวิตอยู่กะเรา เรียนกะเรา มารับมาส่งเรา กินข้าว ทำงานคู่
กลับถึงหอก้อโทรหาตลอด บอกรักเราก่อนนอนทุกคืน คือมันมากเกินเพื่อนไปใช่มั้ยค่ะ
เราไม่รุ้ว่าเค้าเอาเวลาที่ไหนไปโทรหากัน เรากะก.ก้อจะโทรคุยกันตลอด
แต่วันนี้เราเป็นคนโทรไปง้อก. เหมือนกับเราอยู่ไม่ได้
เหมือนกับแบบมันแปลกๆไปที่ไม่คุยกัน
เราไม่รู้ว่าเราต้องการก.มากน้อยแค่ไหน
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพอ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะปล่อยก.ไปได้ มันอึดอัดมากค่ะ 
อยากให้เค้ามีความสุข แต่เราก้อเป็นมนุษย์คนนึงที่เห็นแก่ตัว