++ผิดไหม ที่ไม่มีความรักให้ใครอีกเลย++

หวัดดี เช้าวันพุธครับ เพื่อนๆ แสนสวยทุกๆ ท่านจ้าาา

วันนี้มีเรื่องเบาๆ (รึเปล่า) มาเล่าสู่กันฟังครับผม

เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนๆ (ทั้งที่ออฟฟิตและในสังคมออนไลน์ ที่รู้จักกัน) ถามผมด้วยความหวังดี (ประสงค์ร้าย อิอิ) ว่าทำไมไม่หาแฟนหรือว่ารักใครสักคน เพราะ(อันนี้เพื่อนๆมันบอกมานะ อิอิ) หน้าที่การงาน, สังคม, เงินเก็บ รวมทั้งบุคลิคก็ไม่ได้เห่ยจนเกินไป ทำไมถึงดำรงตนเป็นโสดๆๆๆ เยี่ยงนี้ (31ฝนแล้วจร้าาา)

"หรือว่าเมิงเป็นเก้ง-กวาง หรือใบวะ!!!" อันนี้พวกขาประจำวงกินดื่มมันจะชอบอำซะเหลือเกิน 

ทั้งๆ ที่ก็มีสาวๆ ที่หลงผิด เข้ามาวนเวียนบ้าง แต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้ให้คำตอบอะไรมากกว่า เพื่อน/พี่ชายที่แสนดี (เน่าและ)

"อ่ะ...เมิงอยากรู้ กรูจะเล่าให้ฟัง" ผมบอกพวกมันในขณะที่พรรคพวกกำลังร่ำเบียร์สิงฮา ขวดที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ อิอิ

เรื่องมีอยู่ว่า
"สมัยเรียนกรุมีแฟนคนนึง กรุรักเค้าม๊ากกๆๆๆ เค้าก็รักกรุมาก(คิดว่างั้น) สัญญากันว่าเรียนจบ จะให้ผู้ใหญ่ไปคุยเรื่องมั่นหมาย (แต่ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายก็รับรู้แหล่ะ แต่จะให้เป็นทางการอ่ะครับ) คบมาตั้งแต่ปี1-ยันปี4 แต่เรื่องมันเกิดขึ้นตอนฝึกงานก่อนเรียนจบ ไม่กี่เดือน กรุกะเค้าฝึกงาน agency คนละที่ (Agency = บริษัทโฆษณาอ่ะครับ) แรกๆ ก้ไปรับ-ส่งกันปกติดี แต่หลังๆ มาเริ่มแปลกๆ จากเลิกงาน 5 โมง เป็น 6โมง 1 ทุ่ม 2ทุ่ม สุดท้ายก็กลับกับพี่ที่ออฟฟิต อ่ะ กรุก็ไม่คิดไร เพราะถ้าเรามัวแต่ระแวงคงไม่แฮปปี้

ผ่านไป 2 เดือน เอ...ทำไมแฟนกรุมันดูซึมๆ ไม่ไฮเปอร์เหมือนก่อนวะ (เค้าเป็นคนสนุกสนาน น่ารักๆ แบ๊วๆ เฟรนรี่ อ่ะครับ)
ถามคำตอบคำ แล้วดูกินเก่ง แพ้กลิ่นอาหาร วิงเวียนศรีษะ อ๊ะๆๆๆๆ นั่นแหล่ะ พวกเมิงไม่ต้องทายต่อและ คือแฟนกรุอ่ะ ปิ๊งป่องง ส่วนตัวกรุนะ ไม่คิดไรมาก เพราะใกล้จะจบแล้ว อีกอย่างคือตั้งใจจะคบกันจนแต่งงานอยู่แล้ว ถ้าจะมีน้อง ก็ยินดี

แต่ กรุลืมคิดไปเรื่องนึง!!! ตั้งแต่แฟนกรุฝึกงานผ่านไป 2 เดือน ก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้มีอะไรกัน แล้วทำไมมันปิ๊งป่อง 1 เดือนฟระ??? (ให้คุณหมอตรวจระยะครรภ์อ่ะครับ) เอาวะ ไม่เป็นไร อาจจะมีอาการผิดพลาดบ้างแหล่ะ
ช่วงนั้นกรุก็ดูแลประคบประหงมแฟนกรุอย่างดี แต่ก้มีบ้างที่มีพี่ที่ออฟฟิตมันมารับถึงหน้าหอพักมันอ่ะ แต่กรุก็ไม่คิดไรมาก
จนวันสุดท้ายของการฝึกงาน แฟนกรุมันคงทนความรุ้สึกผิดที่เห็นกรุดูแลเอาใจใส่มันเป็นอย่างดี มันเลยนัดกรุไปหาไรกินที่เมเจอร์ อ่ะ กรุก้อุตส่าห์หลบที่ฝึกงานกรุไป(เค้าอุตส่าห์จะเลี้ยงส่ง แต่ผมดันแอบเค้าออกมาอ่ะครับ อิอิ)
พอไปถึงเมเจอร์ ผมไปเจอเค้าที่ร้านอาหาร พร้อมกับ ใครวะ??(มารู้ที่หลังคือไอ้หมอนี่อ่ะแหล่ะ ตีท้ายครัว)
มันก็เล่ามาประมาณว่า ไอ้หน้าจืดเนี่ยแหล่ะ เป็นคนทำแฟนกรุปิ๊งป่องงงง!!! ความเงียบเข้าครอบงำประมาณ 5 นาที "ไอ้น้อง เดี๋ยวเรื่องที่เกิดขึ้น พี่รับผิดชอบเอง" ไอ้หน้าจืดทำท่าทางเย้ยหยันกรุ "โทษครับ มึงเป็นใครครับ?" กรุถามมันตรงๆ กะมีเรื่องเต็มที่ แต่แฟนกรุแทนที่จะเข้าข้างกรุ แต่ดันไปเข้าข้างมัน แถมเป็นฝ่ายขอเลิกกะกรุ แล้วมันจะไปแต่งงานให้เป็นเรื่องเป็นราวไป ทิ้งให้กรุเป็นไอ้งั่ง+ไอ้โง่ให้มันหลอกมาตลอด 2 เดือน

จากนั้นมา กรุก้ไม่เคยรักใครอีกเลย เพราะกรุไม่เชื่อในความรักอีกแล้ว"

"อ้าว แล้วน้องฝ้ายที่เมิงเพิ่งเลิกกันเมื่อปีก่อนอ่ะวะ" เพื่อนผมถาม
"เคสนั้นมันแค่คนเหงาๆ 2 คนมาเจอกันแค่นั้นว่ะ และมันก็เป็นแค่ช่วงสั้นๆ" ผมตอบ
"แล้วหลังจากนั้นแฟนเมิงที่ทิ้งเมิงไปกะไอ้นั่นเป็นไงมั่งวะ" ไอ้เกลอกระทุ้งต่อ
"ในเมื่อเมิงเล่นถามไม่เลิก กรุก้จะเปิดใจ สาดดดด..." ดกเบียร์สิงฮา ต่อ "พอกรุเริ่มทำงานได้สักพัก มันก้โทมาคุยกะกรุ สุดท้ายได้ความว่า ไอ้นั่นมันมีเมียอยุ่แล้วมาหลอกแฟนกรุอีกที แฟนกรุมันเลยขอเลิก ตอนนี้ใกล้คลอดแล้ว ไอ้ตัวเล็กคงไม่มีพ่อแล้วล่ะ"
"เมิงอย่าบอกนะ ว่าเด็กคนนั้นที่ใส่ชุดอนุบาลอ่ะ (ผมเพิ่งพามาเล่นที่ออฟฟิตอ่ะครับ) เป็นลูกเด็กเก่าเมิง" เพื่อนผมตกใจ เกือบพ่นเบียร์ใส่หน้าผม
"เออ กรูช่วยอุปการะ นานๆที เมิงเลิกถามกรุได้แล้วนะ" ผมจบการสนทนา
"ไอ้สาดดดดดดดดดด..ด.ดด..ด" เพื่อนทั้งโต๊ะพร้อมใจสรรเสริญ
 
เล่ามาซะยาววเลย อิอิ สุดท้ายเรื่องทุกอย่างมันก็ประมาณนี้ ไม่รุ้จะเป็นเรื่องเบาๆ หรือหนักก็ไม่รู้สิเน้ออ