ลบ

ก็เป็นแบบนี้อยู่เหมือนกัน ทั้งๆอยู่มหาลัยเดียวกันนะ แบบว่าเหมือนเค้าติดเพื่อน น่าน้อยใจที่สุด แต่ว่าเค้าไม่ได้มีใคร .. พี่แบบอดทนมากอ่ะ ตอนแรกก็อยากเลิกมากเพราะว่า เค้าไม่มีเวลาให้เรา อะไรๆก็เพื่อน เราท้องเสียแต่เพื่อนอยากกินส้มตำ ก็แคร์เพื่อนมากกว่า พาเราไปกินทั้งๆที่รู้ :( จุกจิกก็ด่า ขึ้นใส่ แบบพี่เป็นคนอ่อนไหวมาก ก็ร้องไห้ ๆๆ TOT โฮเป็นเด็กๆเลย ทะเลาะกันแบบเดิมๆ ร้องไห้ทุกวันติดกันมา 3 อาทิตย์หลังจากเปิดเทอม พี่ขอเลิกทุกวันอ่ะ เพราะมันร้องไห้จนไม่ไหวแล้ว คิดว่าเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ...ตอนนี้เริ่มแบบคิดได้อ่ะ ว่าบางทีพี่เองที่ชอบคิดมากไปเอง เวลาเค้าอยู่กับเพื่อน เมื่อก่อนพี่จะถามตลอดว่าเค้าทำอะไร จนเค้าโมโห ตอนนี้ไม่ถามแล้วเพราะได้มีโอกาสไปนั่งเล่นนกับเพื่อนๆเค้าก็รู้ว่าเค้าทำอะไร จากที่เค้ารำคานที่เราจุกจิก พอเราไม่ถามไม่อะไร เค้าก็เหมือนเดิม ไม่ขึ้นไม่โมโห ตกลงใครกันแน่ที่เปลี่ยนไปหนอ ? เราเองรึปล่าวที่ไม่ไว้ใจเค้า ถามจุกจิกจนเค้ารำคาน อิอิ

เห็นด้วยความคุณคห.แรกสุดๆเลยค่ะ คงไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ^^

ส่วนตัวเราขอเสริมแค่ว่า คนเรา ต่อให้เป็นคนรักกัน ก็ควรจะให้พื้นที่ความเป็นส่วนตัวของแต่ละฝ่ายคนละ10เปอร์เซ็นต์นะคะ เพราะไม่มีทางหรอกค่ะที่คุณจะเข้าใจกันและกันได้เต็มร้อย เนื่องจากแต่ละคนก็เติบโตมาต่างพ่อแม่ ต่างสังคม ไม่มีทางที่เราจะเข้าใจนิสัยของเขาได้โดยไม่นึกขัดใจกับเรื่องบางเรื่องหรอกค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ก็ตาม

ทางที่ดี เอาเวลากังวล กลุ้มใจ .. มาปล่อยวาง เชื่อใจ และรักกันให้มากๆดีกว่านะคะ

พี่ว่าหนูอยู่เฉยๆดีกว่า เอาเป็นว่าในขณะที่เค้ามีอะไรๆ เช่น ความสนุก เพื่อน มากขึ้น ให้เราลองตามเค้าน้อยลงดีกว่า จากโทรวันละ3เวลา คุยทั้งวัน ก็ลดลงเป็นวันละ1ครั้ง ครั้งละไม่เกิน1ชั่วโมงอะไรแบบเนี้ยค่ะ คบกันมานานความผูกพันธ์มันมีเยอะแน่นอน วันนี้-พรุ่งนี้ไม่มีเราเค้าอาจยังไม่รู้สึก แต่ถามว่าเมื่อไหร่ที่เค้าได้อยู่คนเดียว โดยไม่มีใครมาห้อมล้อมให้เกิดความเพลิดเพลินเค้าต้องคิดถึงหนูแน่นอน สิ่งที่เค้าพูดพี่ว่าเค้าไม่ได้หมดใจหรอกค่ะ เค้าแค่รำคาญน่ะ พี่ก็เคยพูดแบบนี้เหมือนกัน คิดว่าชั้นมีเพื่อน ชั้นมีอะไรๆทำแกอยากไปก็ไปสิ แต่เอาเข้าจริงๆมันอดไมได้หรอกค่ะ ที่จะคิดถึงน่ะ ถามใจตัวเองดีๆด้วยว่าหนักกว่านี้จะพร้อมไหม อะไรๆมันยังต้องเปลี่ยนอีกเยอะค่ะ ในเมื่อเลือกแล้วก็ต้องทนให้ได้ รักแรกมันแยกยาก หนูนี่เหมือนพี่ตอนมีรักแรกเลยนะ ไม่อยากเลิกยื้อสุดชีวิต แต่พอเลิกแล้วรู้สึกว่า โหยยย''กูไม่น่าจมปลัก(ควาย)ตั้งหลายปีกะมึงเลย'' ยังมีคนดีๆ อะไรดีๆรออีกเยอะ ยังไงก็ สู้ๆนะคะ ลองทบทวนดูดีๆ ถ้าไม่อยากเลิกก็ต้องทำตามที่เค้าบอกปรับตามเค้าแหละค่ะ

 อย่าไปตามเพราะยิ่งตามยิ่งหนีค่ะ เราลองหยุดอยู่กับที่ ถ้ารักกันจริงขี้คร้านจะตามเราแทบไม่ทัน

ไม่รู้จะช่วยยังไงดี  แต่เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

สู้ๆจ้า ^_^