ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะ

สวัสดีค่ะสาวๆ
วันนี้รามีเรื่องยุ่งยากลำบากใจอีกแล้วค่ะ
เกี่ยวกับน้องสาวตัวดีของเรานี่แหละค่ะ เราไม่ชอบเลยมันใช้จุดอ่อนของเรา มาทำให้เราลำบากใจอีกแล้ว
คือวันนี้เราทำงานอยู่ตอนเย็นๆไปเซ็ตงานอ่ะค่ะ แล้วทีนี้เนี่ยคือมันยุ่งมากๆ
โทรศัพท์เราสั่น พอเราดูเบอร์เราก็แปลกใจมากๆ เป็นน้องสาวเราค่ะที่โทรมา
ตอนแรกคิดว่าจะรับดีมั้ย แต่คิดอีกที อาจจะมีเรื่องพ่อ แม่ ก็ได้ เราก็เลฃยรับ
แล้วทันทีที่รับเราแปลกใจมากๆ เพราะน้องพูดดีมากกกกกกกกก นี่คือบทสนทนาค่ะ
น้องทักว่า
 ฮัลโหล ฟ้าหรอ ทำไรอยู่
เราบอกว่า
ทำงาน แล้วมีอะไรอ่ะ
น้อง
อ้าวหรอ กินข้าวยัง
เรา
กินแล้ว มีไรก็ว่ามา ทำงานอยู่ รีบ
น้อง
ฟ้า ฟ้าช่วยเค้าหน่อยดิ ตอนนี้ทำจะทำจุล(จุลนิพนธ์ โปรเจคต์จบของมันอ่ะ) เค้าอยากให้ฟ้ามาช่วยคิดสคริปต์ เขียนบท แล้วก็ช่วยเรื่องตอนถ่ายแล้วก็พวกมุมกล้องตรงไหนสวยไรแบบนี้อ่ะ
เรา
ทำเองดิ จะรู้เรื่องด้วยได้ไงอ่ะ ทำเป็นกลุ่มไม่ใช่หรอ
น้อง
อ้าว ก็ตัวเองทำเป็นอ่ะ เขียนเก่งนี่นาช่วยเค้าหนอยดิ
เรา
ไม่รู้หรอก จำไม่ได้ เค้ามีงานทำของเค้าไม่ว่างหรอก
น้อง
แค่นี้มึงช่วยกูไม่ได้หรอ(เริ่มหยาบคาย)
เรา
กุว่าแล้ว หน้าอย่างมึงพูดดีได้ไม่นานหรอก มึงมาพูดดีตอนใช้งานกูเหมือนที่มึงเอาของกูไปพอใช้งานเสร็จ มึงก็ด่่ากูยิ่งกว่าหมากูไม่ทำ กูไม่ว่าง มึงก็ไปให้เพื่อนมึงช่วยแล้วกัน
น้อง
มึงคอยดูแล้วกัน
แล้วมันก็วางไปเลย เราหงุดหงิดอ่ะ แต่ก็ต้องกลับมาทำงานต่อ ซักพักมีเบอร์บ้านโทรมา เราคิดว่าพ่อโทรมาเลยกดรับ
เรา ฮัลโหลพ่อ หนูทำงานอยู่เดี๋ยวหนูโทรกลับนะ
แต่ปลายสายไม่ใช่พ่อเรา แต่เป็นแม่เรา เราก็ตกใจอ่ะ เลยถามว่า แม่มีอะไร ในนาทีที่เรางงๆอยู่ แม่ก็ใส่เราเป็นชุดเลย
ฟ้า ทำไมมึงไม่ยอมช่วยน้อง มึงจะจลงเกลียดจงชังไปถึงไหน แค่มันขอให้มึงช่วยให้มึงเขียนบทให้ มึงด่ามันขนาดนั้นเลยหรอ
เรางงมากกกกกกกกกก ย้ำว่ามากกกกกกกกก เราด่าอะไรมันยังคิดไม่ออกเลย เราเลยบอกแม่ว่า
แม่ หนูไม่ไได้ด่ามัน หนูบอกว่าหนูมีงานต้องทำ หนูไม่ว่างมันทำงานกันเป็นกลุ่มก็ให้เพื่อนมันช่วยกันดิ
แม่บอกว่า แล้วมึงทำเป็น ทำไมมึงไม่ช่วย กูส่งเสียให้มึงเรียนสอนมึงมาดีๆไมไ่ด้สอนให้มีจิตใจคับแคบแม้แต่กับน้อง สันดานมึงนี่ อิจฉาน้อง
เราก็เลยบอกว่า แม่ หนูบอกว่าหนูไม่ได้ด่า แม่จะเชื่อไม่เชื่อ หนูไม่รู้แต่หนูไม่ได้ด่ามันเลย หนูมีงานต้องทำนะแม่ หนูไม่ได้แบมือขอเงินแม่นะ จะได้ไม่ต้องทำอะไรเลย
แม่บอกว่า ชีวิตมึงไม่เจริญหรอก แม้แต่กับแม่มึงยังไม่เห็นใจ แม่โทรมาขอร้องมึงขนาดนี้ มึงตอบมาคำเดียวว่ามึงจะช่วยมั้ยถ้ามึงไม่ช่วยจะได้รู้กัน ไม่ต้องมาเรียกกูว่าแม่ กูไม่มีลูกเห็นแก่ตัว ใจแคบแบบนี้
เราเหนื่อยใจมากเลยอ่ะ เราบอกว่า เดี๋ยวโทรไปบอกแล้วกันแม่
แม่บอกว่า ทำงานก็ขอให้ทำจริงๆเหอะ ไม่ใช่ไปอยู่ให้ใครเลี้ยงหรอเสียเนื้อสเยีตัวแล้วก็ขอให้ได้ซักบาทสองนะจะได้ไม่เสียฟรี
อึ้งเลยอ่ะ เราทำอะไรให้เราตกใจนะแต่มันวางโทรศัพท์ใส่เราเลย ไม่ฟังไม่อะไรต่อเลย
เรานี่น้ำตาจะไหล มองเราได้ร้ายขนาดนั้นเลยหรอ ทุกครั้ง เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เราไม่ยอมน้องแม่จะด่าเราทุกครั้ง
ทำไมอ่ะ เพราะอะไร ยังไม่รู้เรื่องเลย งานตรงหน้าแทบไม่อยากทำ แต่เราต้องทำหน้าปปกติไปทำงาน ยิ้มกับเพื่อนๆ เป็นตัวสร้างสีสันให้กับเพื่อนๆที่ทำงานด้วยกัน แต่ตอนกลับหอดิ เราสับสนวุ่นวายใจมาก เราจะช่วยน้องดีมั้ย ที่จริงไม่อยากช่วย แต่เหมือนแม่บังคับ สรุปน้องโทรไปฟ้องแม่ว่าเราด่ามัน
ถ้าเป็นเพื่อนๆล่ะคะ เพื่อนๆจะทำยังไง จะช่วยดีมั้ย ถือว่าทำให้แม่ แต่ถ้าเราทำเสร็จแล้ว มันก็จะด่าเราเหมือนเราไม่มีบุญคุณ ด่าเหมือนหมใูเหมือนหมาเลยแหละ
เพื่อนเรา เราเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกว่า ไม่ต้องไปช่วย ช่วยเสร็จแล้วมันด่าขนาดนั้นก็อย่าเลย มีน้องแบบนี้คิดซะว่าไม่มีเหอะแก
แล้วเพื่อนๆล่ะคะสิ่งเราคิดคือ
ถือว่าทำให้แม่ ดีมั้ย หรือจะบยังไง มันชอบเอาจขุดอ่อน คือพ่อ กับแม่ มาทำให้เราต้องยอมตลอดเลย
แต่ครั้งนี้เราอยากจะไม่ยอมมัน เราอยากจะดื้อซักครั้ง แต่จะรอดมั้ย ต้องคอยดู
ขอโทษนะคะ เอาเรื่องลำบากใจมาให้อีกแล้ว ขอโทษจริงๆแต่อยากรู้ความคิดคนอื่นๆอ่ะค่ะ