ขอไว้อาลัยแก่ ... เพื่อนแท้สี่ขา ... ด้วยรัก
SRK 11 47
เพลง "วันที่เธอยังอยู่" (Piano Version) โดย สิงโต นำโชค ทะนัดรัมย์
คุณเคยใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนสักคนเกินกว่า 10 ปีบ้างมั้ยคะ?
... เพื่อนแท้ เพื่อนรัก ที่อยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน นอนบนเตียงเดียวกัน
... เพื่อนที่ได้เห็นเราหัวเราะ ได้เห็นเราร้องไห้ ได้เห็นเราไม่สบาย ได้เห็นเรามีความสุข
... เพื่อนที่ไม่ยอมนอน ถ้าเรายังไม่กลับบ้าน
... เพื่อนที่ไม่ยอมกิน ถ้าเราหายไป
... เพื่อนที่เราจะเห็นเป็นคนสุดท้ายอยู่ตรงหน้าประตู ตอนที่เราออกจากบ้าน
... เพื่อนที่เราจะเห็นเป็นคนแรกอยู่ตรงหน้าประตู ตอนที่เรากลับบ้านมา
... เพื่อนที่จะนั่งรถไปกับเราเสมอ โดยไม่เคยบ่นว่าเราขับรถเร็วแค่ไหน
... เพื่อนที่จะนอนกับเราเสมอ ไม่ว่าเราจะไม่อาบน้ำ เมา หรือ ไม่สบาย
... เพื่อนที่ ... เราไม่สนใจ เพราะมั่วแต่คิดเรื่องของตัวเองบ้าบอ
... เธอชื่อว่า "แชมเปญ" เพราะมีสีครีมอ่อนและขนที่เป็นประกาย ... ฉายาว่า "คุณนาย" เพราะเธอทำตัวเป็นคุณนายเจ้าของบ้าน รังเกียจสิ่งสกปรก เช่นพื้นเปียกเปรอะในห้องน้ำ และชอบแต่งตัวเป็นที่สุด ... ปกติสุนัขจะตาบอดสี แต่เธอเป็นสุนัขตัวแรก-ตัวเดียวที่สามารถแยกแยะสีชมพูได้อย่างแม่นยำ ... เธอชอบนอนทับบนกระเป๋าหลุยส์ วิตตอง ราคาแพงของเรา จนน่าโมโห (ใบอื่นไม่เคยสน) ... และถ้าเราดูภาพในหนังสือแฟชั่นด้วยกัน แล้วเราจะเปิดหน้าต่อไปโดยที่เธอยังดูไม่พอใจ เธอจะเอาเท้าหน้า ตบทับหน้าหนังสือไว้ไม่ให้เราเปิด ... เธอชอบรองเท้าส้นสูง บอกไปใครจะเชื่อ จนเพื่อนทุกคนที่มาบ้านเราได้เห็น ทุกครั้งที่วางรองเท้าส้นสูงไว้ เธอจะแอบไปยื่นเท้าหลังเล็กๆ ทั้งสองลงไปสวมรองเท้าส้นสูงเหมือนอย่างที่เราใส่ ... เธอไม่ชอบสุนัขตัวผู้ตัวไหนในโลกนี้ แต่เธอจะเป็นมิตรจนเกิดงามกับคนผู้ชายสไตล์เกาหลี ขาว ตี๋ หล่อ เท่านั้น ถ้าคุณนายไปขอนอนตักผู้ชายคนไหน ขอให้รู้ไว้ว่าคุณหล่อจริงๆ ... เธอชอบถ่ายรูปที่สุด ... เธอชอบนอนกับเราเป็นที่สุด ... ไม่ว่าเราจะทำงานจนดึกแค่ไหน เธอก็จะนอนหมอบอยู่ใต้โต๊ะทำงานอยู่เป็นเพื่อนเราเสมอ ... เธอเป็นสุนัขที่เช็ดน้ำตาให้เราได้ (แต่เจ็บหน้ามาก เพราะเล็บเธอยาว) ... เธอต้องนั่งรถยนต์ตรงเบาะด้านหน้าเท่านั้น ถ้าให้เธอไปนั่งข้างหลัง เธอจะอาละวาดจนขับรถไม่ได้ ... เธอใช้ห้องน้ำเหมือนเรา ไม่ยอมฉี่-เอ้ ที่ตามพื้นไหนๆ นอกจากพื้นห้องน้ำในห้องนอนเรา ... เธอชอบดอกกุหลาบที่เราปลูก หวงแหนจนไม่ยอมให้สุนัขตัวไหนได้เข้าใกล้แปลงกุหลาบของเรา ... เธออยากกินทุกอย่างที่เราเอาเข้าปาก เวลาจะให้เธอกินอะไร เราต้องกินให้เธอดูก่อน (เราเลยได้ชิมอาหาร-ขนม-ยาของสุนัขเองบ่อยๆ) ... เธอโกรธเราทุกครั้งที่พูดเสียงดังกับเธอ ... เธอชอบนั่งมองเราแต่งหน้า-แต่งตัว ยิ่งถ้าลองเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เธอดู เธอจะนั่งนิ่งทำหน้าสนใจ มองเราได้เป็นชั่วโมงๆ ... เธอชอบอาบน้ำ-แต่งขน แต่ไม่ชอบทาเล็บ ... เธอจะไม่ออกจากห้องนอน ถ้าเราพาเธอไปตัดขนเกรียนๆ ตอนหน้าร้อนหรือตอนเป็นโรคผิวหนัง ... เธอชอบไอศกรีมวนิลา ... เธอเกลียดลูกชิ้น ... โอียยย เขียนต่อไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ!
... จะไม่ขอให้อภัยพวกมนุษย์ใจร้าย ที่สามารถใช้ยาพิษสังหารเพื่อนแท้ของมนุษย์ได้ ... คุณนายไม่ได้ทำผิดอะไร นอกจากมีเจ้าของที่ดูแลเธอได้ไม่ดี และมีบ้านหลังสุดท้ายสุดซอยในหมู่บ้านที่คนส่วนใหญ่ไม่ชอบสุนัขเท่านั้น ...
"ขอบคุณสำหรับวัน-เวลาเกือบ 12 ปี ที่เรามีกันและกัน ขอให้คุณนายหลับให้สบาย เราคงได้เจอกันอีกครั้ง"
... ขอไว้อาลัยให้แก่ ... เพื่อนรัก ... ด้วยรัก ...
แชมเปญ ... คุณนายสีชมพู
ชาตะ 25 ธันวาคม 2542
มรณะ 26 พฤษภาคม 2554
คุณเคยใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนสักคนเกินกว่า 10 ปีบ้างมั้ยคะ?
... เพื่อนแท้ เพื่อนรัก ที่อยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน นอนบนเตียงเดียวกัน
... เธอชื่อว่า "แชมเปญ" เพราะมีสีครีมอ่อนและขนที่เป็นประกาย ... ฉายาว่า "คุณนาย" เพราะเธอทำตัวเป็นคุณนายเจ้าของบ้าน รังเกียจสิ่งสกปรก เช่นพื้นเปียกเปรอะในห้องน้ำ และชอบแต่งตัวเป็นที่สุด ... ปกติสุนัขจะตาบอดสี แต่เธอเป็นสุนัขตัวแรก-ตัวเดียวที่สามารถแยกแยะสีชมพูได้อย่างแม่นยำ ... เธอชอบนอนทับบนกระเป๋าหลุยส์ วิตตอง ราคาแพงของเรา จนน่าโมโห (ใบอื่นไม่เคยสน) ... และถ้าเราดูภาพในหนังสือแฟชั่นด้วยกัน แล้วเราจะเปิดหน้าต่อไปโดยที่เธอยังดูไม่พอใจ เธอจะเอาเท้าหน้า ตบทับหน้าหนังสือไว้ไม่ให้เราเปิด ... เธอชอบรองเท้าส้นสูง บอกไปใครจะเชื่อ จนเพื่อนทุกคนที่มาบ้านเราได้เห็น ทุกครั้งที่วางรองเท้าส้นสูงไว้ เธอจะแอบไปยื่นเท้าหลังเล็กๆ ทั้งสองลงไปสวมรองเท้าส้นสูงเหมือนอย่างที่เราใส่ ... เธอไม่ชอบสุนัขตัวผู้ตัวไหนในโลกนี้ แต่เธอจะเป็นมิตรจนเกิดงามกับคนผู้ชายสไตล์เกาหลี ขาว ตี๋ หล่อ เท่านั้น ถ้าคุณนายไปขอนอนตักผู้ชายคนไหน ขอให้รู้ไว้ว่าคุณหล่อจริงๆ ... เธอชอบถ่ายรูปที่สุด ... เธอชอบนอนกับเราเป็นที่สุด ... ไม่ว่าเราจะทำงานจนดึกแค่ไหน เธอก็จะนอนหมอบอยู่ใต้โต๊ะทำงานอยู่เป็นเพื่อนเราเสมอ ... เธอเป็นสุนัขที่เช็ดน้ำตาให้เราได้ (แต่เจ็บหน้ามาก เพราะเล็บเธอยาว) ... เธอต้องนั่งรถยนต์ตรงเบาะด้านหน้าเท่านั้น ถ้าให้เธอไปนั่งข้างหลัง เธอจะอาละวาดจนขับรถไม่ได้ ... เธอใช้ห้องน้ำเหมือนเรา ไม่ยอมฉี่-เอ้ ที่ตามพื้นไหนๆ นอกจากพื้นห้องน้ำในห้องนอนเรา ... เธอชอบดอกกุหลาบที่เราปลูก หวงแหนจนไม่ยอมให้สุนัขตัวไหนได้เข้าใกล้แปลงกุหลาบของเรา ... เธออยากกินทุกอย่างที่เราเอาเข้าปาก เวลาจะให้เธอกินอะไร เราต้องกินให้เธอดูก่อน (เราเลยได้ชิมอาหาร-ขนม-ยาของสุนัขเองบ่อยๆ) ... เธอโกรธเราทุกครั้งที่พูดเสียงดังกับเธอ ... เธอชอบนั่งมองเราแต่งหน้า-แต่งตัว ยิ่งถ้าลองเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เธอดู เธอจะนั่งนิ่งทำหน้าสนใจ มองเราได้เป็นชั่วโมงๆ ... เธอชอบอาบน้ำ-แต่งขน แต่ไม่ชอบทาเล็บ ... เธอจะไม่ออกจากห้องนอน ถ้าเราพาเธอไปตัดขนเกรียนๆ ตอนหน้าร้อนหรือตอนเป็นโรคผิวหนัง ... เธอชอบไอศกรีมวนิลา ... เธอเกลียดลูกชิ้น ... โอียยย เขียนต่อไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ!
... จะไม่ขอให้อภัยพวกมนุษย์ใจร้าย ที่สามารถใช้ยาพิษสังหารเพื่อนแท้ของมนุษย์ได้ ... คุณนายไม่ได้ทำผิดอะไร นอกจากมีเจ้าของที่ดูแลเธอได้ไม่ดี และมีบ้านหลังสุดท้ายสุดซอยในหมู่บ้านที่คนส่วนใหญ่ไม่ชอบสุนัขเท่านั้น ...
"ขอบคุณสำหรับวัน-เวลาเกือบ 12 ปี ที่เรามีกันและกัน ขอให้คุณนายหลับให้สบาย เราคงได้เจอกันอีกครั้ง"
... ขอไว้อาลัยให้แก่ ... เพื่อนรัก ... ด้วยรัก ...
แชมเปญ ... คุณนายสีชมพู
ชาตะ 25 ธันวาคม 2542
มรณะ 26 พฤษภาคม 2554
