ความรักที่ต้องจบด้วยความไม่พอของผู็ชาย

       เรากับแฟนคบกันมา  7  ปี เป็นเด็กหอค่ะฐานะทางบ้านเราต่างกันมาก เราฐานะดีกว่าเยอะแต่เราไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ผ่านเรื่องมามากมายช่วยเหลือกันมามากมายจนได้รับการยอมรับจากผู้ใหญ่   สุดท้ายเค้าทำร้ายเรา  เราต้องใช้เวลาทำใจกับมันมากจนวันนี้เริ่มทำใจได้แล้วเลยมาเล่าเรื่องราวของเราให้เพื่อนๆ พี่ๆฟัง 
     เรากับเค้าคบกันตั้งแต่ ม.4 เค้าอายุเยอะกว่าปีนึ่งเราเรียนม.ปลายเค้าเรียน อาชีวะ  รู้จักกันเพราะเพื่อนแนะนำ  เรายอมรับตอนที่คบกันใหม่เราหน้าตาไม่ดีเลย  อ้วน ดำ และไม่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆเค้าเลยแต่เราะก็พยายามทำตัวเองจนดูดีได้ในระดับนึ่ง  แบบเค้ายังหาที่ดีกว่านี้ได้แต่เค้าก็ยังคบกับเราต่อโดยไม่แคร์ใคร  เราซึ่งใจมาก  จากนั้นคบกันมาเรื่อยมาหากันทุกวัน จากนั้น เราสองคนเริ่มทะเลาะกันเพราะเค้าเริ่มมีกิ๊ก  มีผู้หญิงเข้ามาวุ่นวายพอเค้าจะจบจะไปเรียนที่ กทม. แต่เรายังเรียนที่นี้อยู่เลย  เค้าเลยตัดสินใจไม่ไป  กทม .  จะอยู่กับเราที่นี้ต่อและเรียนที่นี้   จากนั้นพอเราจบ ม.6 เราก็เลยเรียนมหาลัยที่นี้เลยเพื่อยู่ใกล้ๆกัน  เราสองคนผ่านช่วงเทศกาลทุกอย่างมาด้วยกัน ฉลองมาด้วยกันตลอดไม่ว่าจะทะเลาะยังงัยก็จะมีของขวัญให้กันตลอด พอเริ่มเข้ามหาลัยเค้าพาเราไปบ้านเพื่อแนะนำให้พ่อแม่รู้จัก ญาติพี่น้องรู้จัก เราก็แนะนำตัวเค้าให้พ่อ  แม่เรารู้จัก  เราก็เลยคิดว่าถึงยังไงถ้าเค้าจะนอกใจบ้างเราก็แค่ไม่พอใจเพราะยังไงเค้าก็คงเลือกเราแล้วเพราะเค้าไม่เคยพาใครไปบ้านและเรากับเค้าก็ทำกิจกรรมทุกอย่างกับครอบครัวเค้าทั้งทำบุญเลี้ยงหมาทุกอย่างเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันและสิ่งที่เราทำผิดมาก ณ  ตอนนี้ยังเสียใจมากคือเราทำแท้ง  พ่อแม่เค้า บอกว่าถ้าบอกเค้าก่อนเค้าจะไปขอเรากับพ่อแม่และจะแต่งงานกันและหากพ่อแม่เราโกรธจะยอมรับผิดทุกอย่างและรับปากว่าจะเลี้ยงเราได้แต่เราพลาดไปแล้วทุกวันนี้ยังทำบุญทุกอาทิตแต่เค้าไม่เคยทำบุญเลยขนาดมีเรื่องแบบนี้เค้ายังนอกใจได้เรื่อย พอเราจับได้ทะเลาะกันเราก็เข้าไปตี ทุบ แล้วคิดดูว่าแรงผู้หญิงกับผู้ชายมันต่างกันเราได้กลับมาด้วยรอยฟกช้ำ  เขียว  ทุกอย่าง แต่เรายังไห้อภัยและคิดว่าเค้าคงไม่ทำแต่ก็คิดผิดเพราะมันมีครั้งที่ 1 ต้องมีครั้งที่ ต่อๆไปเราจนโดนด่าว่าโง่จังเมิงจากเพื่อนๆ  และ    จากที่เค้านอกใจบ่อยและเรามาเจอสังคมใหม่  เราก็เริ่มมีกิ๊กมั้งแต่ก็เป็นอยู่แค่ช่วงตอนปี 1 จากนั้นพอเราคิดว่ามีไปเท่านั้นไม่มีอะไรดีขึ้นเราก็สัญญากับเค้าว่าจะไม่ทำแล้วจนตอนนี้เราหยุดมา 2 ปี เพื่อพิสูจตัวเอง   แต่สิ่งที่เราได้กลับมาคือเราหยุดแต่เค้ายังไม่หยุดยังทำ   สุดท้ายมา ณ ปัจจุบันเรากับเค้ายังงัยก็ไปด้วยกันไม่ได้แล้วจริง แต่ยังไม่ชัดเจนว่าจะเลิกกันหรือไม่ยังอยู่ในช่วงไม่ชัดเจนแต่วันที่เราไม่คาดคิดก็มาถึง คือวันนั้นเรากลับบ้านกลับไปพาแม่มาหาหมอแล้วเพื่อนโทรมาบอกว่ามันเห็นเค้าขับรถมีผู้หญิงซ้อนท้าย  กอดเอวกันและถามว่าเรากับเค้าเป็นยังัยกันตอนนี้เราบอกว่าเค้าอ่ะบอกว่าไม่ว่ายังไงถ้าเลิกกันไปเค้าจะไม่หาคนใหม่  จะรอเราและ  เราบอกเพื่อนว่าก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเลิกกันไหม  และเราก็วางสายแล้วโทรหาเค้า ถามว่ามีแฟนใหม่แล้วหรอ  เค้าบอกว่ามีแล้ว  ตอนนั้นเรามือสั่นมาก  แต่ยังขับรถอยู่ยังไงก็ต้องตั้งสติและเค้าก็บอกว่าถ้ามีปัญหาอะไรก็โทรมาหาเค้าได้ตลอด ไม่ต้องเกรงใจ เราบอกว่าไม่หรอกยังไงเราก็ให้เกียรติ แฟนใหม่เค้า แล้วก่อนจะวางเคายังบอกว่ายังไงเค้าก็รักเรา  จากนั้นเราก็ขับรถไปร้องไห้ไปจนถึงหอพัก  วิทยุในรถกลับเปิดเพลงมันโดนอะไรขนาดนั้นยิ่งร้องไห้ไปใหญ่  พอถึงหอ  เราก็กลับมานอน และตอนเย็นชวนเพื่อนไปเอาของด้านนอก และตอนกลับเลยแวะที่หอเค้านิดนึ่ง  เราก็โทรไปหาแต่เ้ค้าไม่รับสาย ไหนบอกว่าโทรมาได้ตลอด  ทำไมไม่รับสายแล้วเราก็ขึ้นไปสิ่งที่เราเห็นคือมีรองเท้าผู้หญิงหน้าห้องเค้าเราเลยไปเคาะประตูเค้ามาเปิดแต่ไม่ให้เข้าเราเลยพลักประตูเข้าไป ไปดู เราก็เห็นสภาพห้องเปลี่ยนไปไม่มีรอยเราเลย  เห็นกระเป๋า เสื้อผ้า  กระเป๋าเครื่องสำอาง  ทกอย่างและเห็นแฟนใหม่เค้านั่งอยู่บนเตียงนอน  และเราก็เดินออกมาเลย  และเราคิดอะไรไม่รู้ตอนนั้นเดินกลับไปเคาะใหม่และเค้าเปิดคราวนี้เราวีนเลยตี  ตบเค้าทุกอย่างแต่ไม่มีน้ำตา  มีแต่ความแค้น โกรธ ว่าทำทำไมเค้าบอกว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ช่หรอ     เราบอกว่าก็ใช้แต่มันบอกไม่ถูกจริงเวลานั้นและเราจะเดินไปหาน้องเค้าไม่ได้จะทำอะไรเลยแค่จะเข้าไปคุยดี  แต่เค้ามากันหน้าไม่ให้ไปหาแล้วน้องเค้าก็เดินไปที่ระเบียงแล้วเราก็โดนตบ  โดนเตะ  โดนต่อย  โดนลากอกจากห้อง  ตอนนั้นยังไม่เจ็บแต่เพื่อนเราบอกว่ากลับกันเถอะ เราบอกไม่ แล้วเพื่อเราเดินไปหาน้องเค้าแล้วถามว่าน้องเค้าว่ายังไง  น้องเค้าบอกว่า เรียน ปี 2  เพิ่งคบกัน แล้วเพื่อนเราบอกว่า  น้องไม่รู้หรอว่าเค้ายังไม่เลิกกัน ตอนที่น้องคบกันอ่ะ  น้องเค้าบอกว่าก็เค้าบอกว่าเลิกกันแล้วและเพื่อนเราทิ้งท้ายว่า น้องอย่าคิดนะว่าพี่ .....  จะดีอย่างที่น้องคิดเพื่อนพี่เค้าคบกันมานานเค้ารู้หมด  น้องระวังตัวให้ดี  และเราก็พูดทิ้งท้ายว่า ผู้หญิงคนนั้นอ่ะคบกับใ้ห้นานนะเพราะู้ชายคนนี้ไม่พอใจก็ตบ  ก็ตี   แล้วเพื่อนเราก็เดินออกมา  แล้วลากเรากลับ ออกจากห้อง เราก็กลับและเอารองเท้าเค้ามาทิ้งที่ถังขยะ และถามคนดูแลหอว่าเค้าพาผู้หญิงมาบ่อยไหมเค้าบอกว่าเค้าไม่เห็น  แ้ละเค้าถามว่าเราเจอเค้าไหมข้างบนเราบอกว่าเจอ  กำลังเอากันอยู่บนเตียงเลย  เค้าจะได้รู้สันดาน แล้วเราก็เดินออกมาเลย แล้วขับรถกลับโดยไม่มีแม้น้ำตา  


และเรื่องราว ทั้ง  7  ปีของเรา  ที่ผ่านทั้งดีและไม่ดี  ก็จบลงที่เค้ามีคนใหม่  จึงสำนึกได้วันนี้ว่าหากเราให้โอกาสผู้ชายที่ทำผิด  เพียงครั้งเดียวเค้าก็ยังมีครั้งต่อไปเพราะยังไงเค้าก็คิดว่ายังไงเราต้องให้อภัยอยู่แล้วแค่คำขอโทษ และคำว่ารักและจะมีเราคนเีดียวไม่ได้จริงจังกับคนนั้น กับของขวัญ  เราจึงได้คิดว่า  หากผู้ชายคิดนอกใจเราครั้งนึ่งก็หมายความว่าเค้าไม่ซื่อสัตย์กับเราแล้วเราจึงอยากเอาประสบกาณ์ของเราที่ผ่านมาให้เพื่อนๆพี่ในที่นี้ได้คิดและพิจารณาว่าผู้ชายยังไงก็คือสัตว์  เค้าไม่วันลดความอยากและหยุดอยู่ที่เราได้หากเค้ายังมีไอ้นั้นอยู่  เราไม่ได้เกลียดผู้ชายและไม่กลัวความรักแต่เราขอหยุดก่อนมันเจ็บจริง  เรายอมรับที่เรามีกิ๊ก เราแค่ต้องการลองใจ เพื่อเรียกร้องความสนใจและก็ได้ผล แต่มันไม่ใช้วิธีที่ดีเลย  และกลับมาใ้ช้การเอาความดีความจริงใจ ความรักของเราไปให้คิดว่าสักวันเค้าคงเห็น แต่เค้าไม่เห็นหากเค้าไม่ลดความอยาก


ปล. เราไม่ได้คิดว่าผู้ชายไม่ดีหมดแต่เราอยากเตือนว่าผู้หญิงจะทำอะไร  จะรักใครก็คิดให้ดี อย่ารักเค้ามากกว่ารักตัวเอง  ต้องรักตัวเองให้มาก เพราะพ่อแม่  ยังอยู่ด้านหลังและให้กำลังใจตลอดและพ่อแม่ไม่เคยทำร้ายเรามีแต่ให้  เพราะฉะนั้นต้องรักษาชีวิตที่พ่อแม่ให้มาให้ดีอย่าให้ผู้ชายคนนึ่งมาทำร้าย