ถ้าขาดเธอ ฉันคงขาดใจ
Gaga 0 5กระทู้แรกของปีกระต่ายนี้ขอมาแชร์ความรู้สึกดีดีให้เพื่อนๆหากจะกล่าวว่าสวัสดีปีใหม่คงจะไม่สายไปค่ะ ช่วงปีใหม่หยุดพักผ่อนกันซะหลายวันจะไปไหนคนก็เยอะแยะไปหมด แบบว่าไม่อยากไปแย่งกินแย่งเที่ยวกับคนอื่นเค้าก็เลยรอให้เพื่อนๆ กลับมาทำงานกันซะก่อนแล้วค่อยออไปฉลองปีใหม่บ้าง อาทิตย์ที่ผ่านได้มีโอกาสไปสัมผัสลมหนาว ทะเลหมอกที่แก่งกระจาน ไปกันแบบไม่ได้ตั้งใจเลยไม่คิดว่าใกล้กรุงเทพขนาดนี้จะมีทะเลหมอกสวยมากขนาด นี้ออกเดินทางกันตั้งแต่ช่วง บ่ายวันศุกร์ ไปถึงที่ทำการแก่งกระจานก็เย็นแล้ว หาที่พักเป็นรีสอร์ทเล็กๆน่ารักได้ก็พักกันชั่วคราวไปก่อน (ทีแรกอยากจะขึ้นไปพักที่บ้านกร่าง แต่ว่าไปไม่ทัน แอบเศร้า) แม้จะเลยปีใหม่มาหลายวันแล้วแต่ที่นี้ก็ยังอากาศเย็นอยู่เลย
พระอาทิตย์ที่เขื่อนแก่งกระจานสวยมากมาย ^^ บรรยากาศแอบโมแมนติกอะค่ะ
เช้าวันเสาร์นี้ตื่นมาไม่ทันได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้น สงสัยเมื่อวานจะเพลียขับรถไปหน่อย แต่ก็ไม่เป็นไรน้องๆ ที่รีสอร์ทแนะนำให้ขึ้นไปสัมผัสอากาศเย็นบนพะเนินทุ่ง กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ก็ได้มื้อเช้าจุ๋มจิ็มที่รีสอร์ทจัดให้
มองเหมือนจะไม่อิ่มนะ พอเอาเข้าจริงเกือบจะไม่หมดเหมือนกันนะเนีย หลังจากอิ่มแล้วก็เดินชมวิวรอบๆ รีสอร์ทได้ซักพัก ก็ออกเดินทางไปหาที่พักใหม่ ตามที่น้องเค้าแนะนำมา ขับรถมาเรื่อยๆ ตามทางทีแรกคิดว่าทางจะโหดเสียอีก แต่เปล่าเลยรถเก๋งคันน้อยก็ยังไปได้สบาย วิวสองข้างทางทำให้ไม่รู้เลยว่าใช้เวลาขับรถมานานแค่ไหนแล้ว ระยะทางไกลเท่าไหร่ ที่เห็นแล้วชอบมากก็เจ้าดอกไม้ดอกนี้ซึกไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นดอกอะไร รู้แต่ว่าท่าทางจะเป็นดอกไม้ที่กำลังมีความรักแน่ๆ
กว่าจะมาถึงที่พักก็เกือบจะหมดแสงของวันไปแล้ว แม้คืนนี้จะไม่ได้นอนนุ่มๆ ในห้องแอร์เย็นๆ แต่กลับรู้สึกว่าได้หลับพักผ่อนจริงๆ ข้างบนนี้อากาศดีกว่าข้างล่างกว่าเป็นไหนๆ อย่างนี้ที่เค้าว่ากันว่ายิ่งสูงยิ่งหนาวท่าทางจะจริง นอกจากอากาศดีแล้ว อาหารใจก็ยังดีอีกด้วย เพราะว่าเพื่อนใหม่ที่มาเจอกันในป่าเนียช่วยร่วมสร้างรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ (แบบว่าต้องกลั้นหัวเราะไม่ให้เสียงดังเพราะว่าเกรงใจเจ้าป่า เจ้าเขากันเลยทีเดียว) อากาศเย็นๆ แบบนี้แต่ละคนก็มีเครื่องดืมให้ความอบอุ่นร่างกายแตกต่างกันไป ใครใคร่เบียร์ ก็เบียร์ ใครใคร่วอดก้า ก็วอดก้า กันไป แต่ถ้าทริปนี้ไม่ได้เมอร์ริเดียนขวดนี้มาสร้างความอบอุ่นก็คงจะหนาวจนหมดสนุกแน่ๆ
ในที่สุดก็ตื่นไม่ทันได้ไปเห็นพระอาทิตย์ขึ้นที่พะเนินทุ่งจนได้ แต่ไหนๆ ก็มาแล้วก็ขึั้นไปชมวิวซะน่อย มันสวยจนบรรยายออกมาเป็นตัวอักษรไม่ได้เลยค่ะ ขอบรรยายด้วยภาพให้เพื่อนๆ ได้ดูและจินตนาการเองแล้วกันนะว่าถ้าได้ไปยืนอยู่ตรงนั้นจะมีความสุขแค่ไหน
เวลาแห่งความสุขมันชั่งผ่านได้เร็วนัก ถึงเวลาที่ต้องกลับกทม. มาใช้ชีวิตที่วุ่นวายในเมืองอีกแล้ว แม้ว่าทริปนี้จะเป็นทริปสั้น แต่ทุกวินาทีก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ขอบคุณเพื่อนใหม่ที่มาช่วยกันสร้างเสียงหัวเราะ ขอบคุณธรรมชาติที่ช่วยให้มีพลังกลับไปทำงาน และที่ขาดไม่ได้เลย ต้องขอบคุณเมอริเดียนขวดนี้ที่มาเติมเต็มให้เป็นทริปที่สนุกที่สุด
