บอกเล่าประสบการณ์ เรียนแต่งหน้า 5 วัน ได้อะไรบ้าง

แล้วในที่สุดก็ถึงวันที่ต้องไปเรียน
เราลงเรียนติดต่อกัน 2-6 เมษายนนะคะ ตอนแรกก็หวั่นๆ ถ้าไฟดับเพราะพม่าจะทำไงดีนะ 

ไปเรียนวันที่ 1
ก่อนหน้านี้หนึ่งวัน คุณครูได้โทรมาบอกทางเราแล้วค่ะ แต่อยู่ไกลมากกกกก เราเลยมาตั้งกระทู้ถามทาง
แล้วเ้ช้าวันที่ 6 เราก็ไปเรียนค่ะ ไปรอรถเมล์ แต่รอนานมาก เราเลยต้องขึ้นแท็กซี่ในที่สุด
ค่ารถก็ 220 เบาๆ เข้าไปวนในสวนสัตว์ซาฟารีเวิล์ดกรุบกริบ คลาสเรียนอยู่แถวนู้นเลยค่ะ
แต่โชคดีว่าได้เจอพี่นกที่พักอยู่ไม่ไกลกันมาก เลยได้อาศัยติดรถพี่เค้าไปกลับหลายวันจะหมดคลาส 
ไม่อย่างนั้นก็คงลำบากอยู่ไม่น้อยเหมือนกันค่ะ 
วันแรกหลักๆ ครูก็ถ่ายทอดประสบการณ์เพื่อให้เราได้นำไปเป็นแนวทาง อะไรที่ควร ไม่ควร
การเตรียมตัวและการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าต่างๆ ขอบอกว่าคุณครูใจดีและหน้าเด็กมากค่ะ หน้าตาเกาหลีหน่อยๆ 

แล้วเราก็เรียนเรื่องรูปหน้า การปรับรูปหน้า ครูจะไม่ให้เรามัวไปงงอยู่กับการจดจำรูปหน้าต่างๆ 
แต่จะสอนให้ดูที่จุดไหนขาดจุดไหนเกินในแต่ละหน้า แล้วทำการแก้ไขโดยการเพิ่มหรือลดแทน
กว่าจะเลิกก็ค่ำค่ะ เลยเวลาเรียนที่กำหนดไว้ แต่ครูก็ไม่ได้กำหนดว่าต้องตามเวลาเป๊ะๆ 
วันนี้จริงๆ เราต้องเริ่มรองพื้นกันแล้ว แต่วันนี้เราไม่ได้ทำค่ะ เพราะฉะนั้นควรตั้งใจเรียนมากกว่าเม้ามอยนะคะ 

วันที่ 2
วันนี้มาถึงคุณครูก็ให้เราทำการลงรองพื้นเลยค่ะ โดยการจักสลากเลือกคู่
คลาสเรามีทั้งหมด 6 คน สลับกันลงรองพื้น ครูทำให้ดูไปแล้วตั้งแต่เมื่อวาน
แต่ครูก็คอยแก้ให้นะคะว่าต้องทำยังไงบ้าง ไม่ใช่ถือว่าสอนแล้วก็ปล่อยผ่านเลย 
เราได้แต่งรองพื้นพี่จูนค่ะ ว่าที่คุณแม่ที่มาจากลพบุรีเพื่อมาเรียนคลาสนี้โดยเฉพาะ 
หน้าเรายากสุดแล้วแหละ เพราะช่วงนั้นสิวขึ้นเพียบ ผลจากการเปลี่ยนเจลล้างหน้ามั๊ง
วันนี้เราก็เลยโบกหน้ารองพื้นเพียวๆ ออกไปกินข้าวตอนเที่ยง 

นึกสภาพหน้าโบกรองพื้น ไม่มีคิ้ว ไม่มีแก้ม ไม่มีอายไลนเนอร์นะคะ จูออนดีๆ นี่เองค่ะ
ออกไปกินก๊วยเดี๋ยวข้างนอก เบิ้ลคนละ 2 ชามค่ะ ครูเลี้ยง (เลี้ยงทั้ง 5 วันเลย)
กลับมาตอนบ่ายเราก็มีเรียนรู้การแต่งตาแบบต่างๆ 
คุณครูแต่งให้ดูกับตานักเรียนทั้ง 6 คนเลย ถ้าเป็นคลาสใหญ่ๆ โรงเรียนดังๆ 
เค้าก็คงจะสาธิตแค่คนเดียวขึ้นจอให้ดู แต่นี่ครูสาธิตกับตาของนักเรียนแต่ละคนเลยค่ะ 
ครูคงเหนื่อยมากๆ เหมือนกัน เจ็บหลัง ปวดเอว กันไปเลย กว่าจะเสร็จสิ้นก็หมดไปอีกวัน

วันที่ 3 
วันนี้เราก็จับสลากกันแล้วก็ลงรองพื้น แต่งตาตามที่ครูสอนเมื่อวาน 
โดยครูก็จะกำกับอย่างใกล้ชิดนะคะ คอยแก้ให้ทุกคน ตอบคำถามทุกครั้งที่สงสัย
นี่แหละข้อดีของการเรียนคลาสเล็กๆ ค่ะ เพราะครูจะให้คำปรึกษานักเรียนได้ใกล้ชิดกว่า
วันนี้เราได้คู่กับพี่นกค่ะ ที่เรากลับด้วยกันทุกวันนั่นแหละ เราลงรองพื้นให้พี่นกขาวมากไป 
หน้าก็เลยลอยไปหน่อย เห็นมั๊ยว่าการรู้จากทฤษฏีกับการปฏิบัติจริงมันไม่ได้ง่ายแบบนั้น
แล้วช่วงบ่ายเราก็สลับกันแต่งตา เราเลือกแต่ง 2 แบบ ข้างละแบบ 
ตอนแรกตั้งใจแต่งแบบนึง แต่เสร็จแล้วเป็นอีกแบบนึงเฉยเลย 555

วันที่ 4
วันนี้เราก็เรียนเกี่ยวกับเรื่องคิ้ว ซึ่่งก็เป็นจุดสำคัญมากๆ บนใบหน้า 
ครูก็ทำการแก้คิ้วและเขียนให้เราดูหมดทุกคน แล้วก็ให้เราลบออก 
แล้วก็เ่ช่นเดิมค่ะ สลับกันลงรองพื้น แต่งตา และเขียนคิ้ว
เสร็จแล้วก็เก็บส่วนที่เหลือพวกการปัดแก้ม ทาปาก และก็พูดคุุยกันเรื่องที่จะต้องเตรียมตัวสอบพรุ่งนี้
วันนี้พี่จูนจะต้องสอบก่อนเพื่อน เพราะต้องกลับต่างจังหวัด พี่จูนเลยเอานางแบบมาแต่งด้วยเลย 
พี่เค้าแต่งสวยมากๆ เลยค่ะ ขนาดเรียนแค่ 4 วัน เป็นอะไรที่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่น่าทึ่งจริงๆ วันที่ 4 เรายังติดขนตาไม่เด้งเลย 

ค่อนข้างใจหายพอสมควรว่าแป๊บเดียวก็จะหมดคลาสแล้ว วันนี้พี่อ๋อจัดของกินมาเต็มมากๆ คลาสเราไม่มีไดเอทค่ะ
4 วันผ่านไป ไวเหมือนโกหก จนเรายังแทบไม่รู้สึกตัว


วันที่ 5 
วันสุดท้ายของการเรียนคลาสแต่งหน้าเจ้าสาวกับคุณครูเปา Tiny Makeup 
วันนี้พวกเรา 5 คน เพราะพี่จูนสอบเสร็จไปแล้ว ก็นำนางแบบไปด้วย 
3 คนต้องไปทำผมที่คลาสค่ะ ครูจ้างช่างทำผมให้ไปทำที่นู่นเลย
เพราะพวกเราเรียนแต่แต่งหน้า ไม่ได้เรียนทำผมด้วยนะคะ เลยต้องจ้างช่างต่างหาก
พี่บางคนก็ทำผมให้นางแบบเองได้ค่ะ ก็ทำเอง แต่เราไม่เป็นเลยเรื่องผม 
ทำผมเสร็จเราก็แยกย้ายกันแต่งหน้าให้นางแบบ มีพักทานข้าวก่อนบ้าง แล้วก็แต่งต่อจนเสร็จ 
หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปกันค่ะ ต้องอดทนกันทั้งนักเรียนและนางแบบ แ่ต่ทุกคนก็เต็มที่กันมากๆ ค่ะ 




หลังจากพักได้ 1 วัน วันนี้เราเลยเอารูปมาลงรีวิวให้เพื่อนๆ ได้ดู
บางทีการที่เราคิดว่าเรารู้แล้ว แต่มันก็ยังมีอีกมากมายที่เรายังไม่รู้
เหมือนใบไม้ในกำมือที่เทียบยังไงก็ไม่มากมายเท่าใบไม้ในป่าใหญ่
เราจะหัดแต่งเองก็ได้ค่ะ แต่บางทีการได้ไปเรียนรู้กับครูอาจารย์
การได้ไปร่ำเรียนวิชาจากผู้รู้ที่ท่านได้ตกผลึกไว้ให้เราแล้ว มันก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน
อย่างน้อยเราก็ได้เป็นศิษย์มีครู นอกเหนือจากนั้นก็อยู่ที่การต่อยอดของเรา
เพราะครูอาจารย์ก็คงไม่ได้มาคอยชี้แนะชีวิตให้เราตลอด 
คงอยู่ที่ตัวเราเองที่จะใช้ความรู้ที่ท่านสั่งสอนมาไปใช้กับสิ่งดีๆ ให้เกิดประโยชน์กับตัว

อันนี้เป็นภาพผลงานเรานะคะ ขออภัยที่ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ตั้งแต่แรกๆ 
เพราะก็อายเหมือนกันนะตอนแต่งหน้าคนอื่นออกมาไม่เหมือนอย่างที่อยากให้เป็น 
เราลืมนึกไปเลยว่าเราน่าจะเก็บมาทำเป็น Time line ให้เพื่อนๆ ได้ชมกันดีกว่า 
เพื่อจะได้เห็นว่ากว่าจะทำอะไรได้ดีซักอย่าง คนเราก็ล้วนแต่ผ่านการผิดพลาดมาแล้วทั้งนั้นค่ะ
ณ จุดนี้ต้องขอภัยจริงๆ ค่ะ

(ภาพไม่มีการปรับแต่งอะไร นอกจากย่อขนาด จริงๆ มีภาพเยอะกว่านี้นะคะ
แต่เราไม่ได้เอา flash drive ไป save ค่ะ อันนี้ขอพี่เค้ามาอีกที)

(Before and After)

อันนี้ของพี่อ๋อค่ะ พี่นางแบบแต่งออกมาแล้วสวยมากๆ ทำให้เรานึกถึงผู้ประกาศข่าวคนหนึ่งของช่อง 3
พี่เค้าน่ารักมากๆ เลยค่ะ คอยแนะนำนางแบบเราด้วย เพราะน้องเค้าเปิ่นมากๆ 

สุดท้ายนี้เราอยากจะบอกว่า อะไรที่อยากทำและคิดว่าจะมีความสุขที่ได้ทำ
จงอย่าช้าที่จะทำมัน เพราะวันหนึ่งเราอาจเสียใจและเสียดายที่ไม่ได้ทำ
การเรียนรู้ไม่เคยมีคำว่าสายตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่ แต่เริ่มช้าอาจมีอุปสรรคหลายอย่าง
อย่าได้แคร์คำคนอื่น หรือแม้แต่เสียงจากอีกด้านของใจเราว่าเราคงทำไม่ได้หรอก

ครูเปาพูดกับพวกเราอยู่เสมอๆ คำหนึ่งว่า

"จงทำตัวเป็นกบหูหนวก ถ้าหากอยากจะปีนถึงยอดเขา"

สุดท้ายนี้ ขอกราบขอบพระคุณ ครูเปา Tiny Makeup ที่ตั้งใจสอนลูกศิษย์ทุกคนอย่างตั้งใจและเต็มใจ แม้จะกินเวลาครูแทบทุกวันเลย ขอบคุณคุณพี่นกที่ให้น้องติดรถไปกลับคลาสทุกวัน พี่มุกที่แสนใจดีให้ยืมชุดแต่งงานให้น้องนางแบบหนู พี่มุกเป็นคนสวยที่สู้ชีวิตมากๆ ถ้าได้ซักครึ่งของพี่ก็คงดี พี่จูนที่ขนาดท้องโตยังมาเรียนตั้งไกล และเป็นแรงบันดาลใจให้ เพราะีพี่เรียนแค่ 4 วันแต่แต่งได้สวยมากๆ พี่ใหม่คุณครูสอนพิเสษวิชาสถิติ ใจดีน่ารักเฮฮา และพี่อ๋อที่นอกจากจะแต่งหน้าสวยแล้ว ยังหาของกินเยอะแยะมากมายมาฝากทุกคนในคลาสอีกด้วย พี่อ๋อกับพี่มุกทำอาหารอร่อยค่ะ 

 

ถึงคลาสนี้จะจบไปแล้ว แต่สิ่งดีๆ ก็ไม่ได้หายไปไหน เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่เราได้เจอคนดีๆ มากมาย ส่วนตัวเราเป็นคนที่ค่อนข้างมีโลกส่วนตัว เข้ากับคนอื่นยาก เหมือนจะเฮฮาแต่ก็เหมือนมีกำแพง แต่สิ่งหนึ่งที่พูดได้เลยว่าตัดสินใจไม่ผิดเลยที่เลือกทำในสิ่งนี้ สิ่งที่เรารัก และได้เจอกับกัลญาณมิตรที่ดี เราเชื่อว่าไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยในยุคนี้

และขอขอบคุณพื้นที่จีบันแห่งนี้ ที่ก็มีมิตรภาพดีๆ มากมาย 

แล้วเจอกันใหม่นะคะ