เข้ากับที่บ้านแฟนไม่ได้ ทำไงดี

เราไม่รู้จะทำไง อยากจะหนีไปให้พ้น แต่ก้อไม่รู้จะบอกยังไง เราย้ายไปอยู่บ้านแฟนได้เกือบ 3 ปีแล้ว ครอบครัวแฟนเรามี พี่สาว พี่ชาย และก้อแม่เค้า ต่อหน้าทำดีกะเราทุกอย่าง อย่าให้ลับหลังเชียวเอาเราไปพูดกะแฟน อย่างงั้นอย่างงี้ ซึ่งแฟนเราเองก้อมาเราให้ฟัง เรื่องก้อไม่ได้มีอะไร เช่น เปิดแอร์แต่เย็นเชียวไม่ประหยัด เพื่อนๆค่ะ อากาศร้อนจะตายทำงานมาเหนื่อย อาบน้ำเสร็จก้ออยากจะนอนให้สบาย และก้อไม่รู้จะบ่นอะไร ค่าไฟค่าน้ำเราก้อจ่ายเอง แล้วชอบเข้ามาในห้องนอนเราตลอด ไม่รู้ว่าเป็นไรมากป่าว บางครั้งนอนดูทีวีกะแฟนอยู่ ก้อเปิดประตูเข้ามา ไม่มีการเคาะเลย ของอะไรในบ้านหมดไม่ว่าจะน้ำยาซักผ้า น้ำยาปรับผ้านุ่ม เครื่องปรุงในครัว ข้าวสาร ต้องให้เราซื้อ ซึ่งเราไม่เคยกินเลย เรากินข้าวนอกบ้านทุกวัน เสื้อผ้าเราก้อส่งซัก  เคยมีครั้งหนึ่งเราซักผ้าไว้ อยู่ๆแม่เค้าก้อเอาไปรีดเอง พอเรากลับมาจากที่ทำงาน มาขอค่าจ้างรีดผ้าเราเฉยเลย เราซื้อผักโครงการหลวงมาให้แฟนทำไรกินเพราะแฟนชอบกินผัก แม่เค้าก้อเอาไปทำกับข้าวในลูกเค้ากิน (พี่ๆๆของแฟนเรา) พอเรากับแฟนลงมาห้องครัว แม่ก้อบอกทำไรกินกันเองเหอะ ไม่รู้จะทำไรให้กิน แล้วเราจะทำได้ไงก้อผักไม่มีแล้ว แฟนเราก้อไม่ได้รู้เรื่องเลย ว่าแม่เค้าสุดยอดแค่ไหน ยิ่งมาตอนนี้แฟนเราก้อหาว่าเราชอบเอาแต่ใจ หาว่าเราเป็นงั้นเป็นงี้ เราเองก้อท้อมากแล้วด้วย เราเองก้ออดทนมาก มากจนเวลากลับบ้านไปหาพ่อแม่แอบร้องไห้อยากกลับไปอยู่บ้านเลย เราเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทุกวันให้เพื่อนฟัง เพื่อนก้อบอกให้บอกแฟนว่าแม่เค้ายุ่งเกินไปแล้ว เราก้อไม่เคยบอกได้แต่เก็บ มีคำถามที่เราได้ยินมาจากครอบครัวของแฟนว่าทำไมคบกับเรานานจัง ตอนนี้เราเองมีความรู้สึกว่า ครอบครัวนี้ใจร้ายกับเราจัง เราเสียใจมากที่คนที่มีอายุแก่และก้อมีการศึกษาเค้าคิด พูดอะไรกันอย่างนี้ โชคดีอย่างหนึ่งที่ครอบครัวนี้ไม่เคยว่าเราเกาะ เพราะบ้านเราค่อนข้างมีฐานะ ครอบครัวเรารับราชการทหารมียศมีเกียรติ เค้าถึงไม่กล้าว่าเราเรื่องครอบครัวของเรา ไม่เช่นนั้นคงด่าไปถึงบรรพบุรุษเราแล้วมั้ง