ผิดด้วยหรือ... ที่ดิฉันไม่สวยและเป็นสิว???

กระทู้นี้ขออนุญาตเล่าประสบการณ์ให้ฟัง  เพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่เจอกรณีแบบนี้...

    เรื่องของเรื่อง คือ ดิฉันเป็นคนทำงานในสายบริการ คนหนึ่ง ที่อยากหาประสบการณ์ใหม่ๆ โดยการ หางานใหม่ๆ เพิ่มสีสันให้ชีวิต 
ไม่ได้กำลังว่างงานหรือตกงานแต่อย่างใด มีงานประจำทำอยู่ แต่เคยยื่นใบสมัครงานไว้ที่บริษัทมีชื่อเสียงในวงการสายการบิน  (ไม่ขอเอ่ยนามนะคะ)เมื่อปลายปีที่แล้ว และคิดว่าเค้าคงไม่เรียกไปสัมภาษณ์แน่นอน และลืมไปแล้วด้วย อิอิ แต่ถ้าได้รับโอกาสจิงๆ เราต้องรีบคว้าไว้... 555+

   และเมื่ออาทิตย์ก่อนดิฉันก้ได้โอกาสนั้นจิงๆ ได้รับโทรศัพท์จาก บริษัทแห่งนี้  เพื่อนัดเข้าสัมภาษณ์ งานวันที่10 กุมภาพันธ์ ตอน 15.30 (ณ เวลานั้น ดีใจมากๆ แบบว่า ความฝันจะเป็นจิงแน่ๆ)  ทางคนที่โทรมานัดสัมภาษณ์บอกว่า ต้องแต่งตัวเนียบมากๆ เรียบร้อยที่สุด ที่สำคัญต้องแต่งหน้าให้ดูดีที่สุดมาด้วยนะคะ ... ไอ้เราก็นึกในใจ ว่า เฮ้ย ตำแหน่งที่ดิฉันสมัครนั้นคือ งานดูแลผู้โดยสารภาคพื้นดิน เข้าใจนะว่าต้องสวยไว้ก่อน แต่คงไม่ต้องไปจ้างช่างมาแต่งหน้าหรอกมั้ง  !!! นอน คิดอยู่ 2คืนว่า จะต้องแต่งสวยเนียบแค่ไหน แล้วแบบไหนล่ะ ที่เรียกว่าสวยและดูดีที่สุด  

   วันที่นัดสัมภาษณ์ก็มาถึง เราตื่นมาแต่งตัวแต่งหน้าทำผมอย่างเรียบร้อย(ทำด้วยตัวเองค่ะ)ตั้งแต่ 8โมงเช้า เสร็จก็เกือบ 11โมง ในสายตาเราและคนรอบข้างก็บอกแล้วว่า ดูสุภาพเรียบร้อยเหมาะสมแล้ว (ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านการสัมภาษณ์งานมาก็เยอะ เลยคิดว่า วันนี้ช้านก็ดูโอเคแล้วจิงๆ) เลยออกจากบ้านไปสัมภาษณ์งาน ....เมื่อถึงเวลานัด 15.30น. ก็เข้าไปนั่งสัมภาษณ์ บรรยากาศไม่ได้ตึงเครียดแต่อย่างใด ก็คุยกันแบบทั่วไป และก็คุยกันถึงเนื้องาน ก็ผ่านไปด้วยดี เย้ๆๆๆ เราคงมีโอกาสแล้ว (ฝันอีกตามเคย) ...
แต่ก่อนจะจบการสัมภาษณ์ เราแทบสำลักน้ำลายกะคำถามที่ผู้สัมภาษณ์ถาม เค้าถามดิฉันว่า "ทำไมถึงเป็นสิว?"
ดิฉันก็อึ้งค่ะ งง สักพัก แล้วก็ตอบว่า "แพ้เครื่องสำอางค์ และอยู่ในขั้นตอนการรักษากะแพทย์ผิวหนังอยู่ค่ะ" เค้าก็พูดมาทันทีว่า งานแบบนี้ต้องผิวสวย หน้าใส แพ้เครื่องสำอางค์แล้วจะทำงานได้เหรอ???  เราก็ยืนยันว่า "ทำได้ค่ะ " จากนั้นเค้าก็บอกจะติดต่อกลับมาภายใน5วัน ... และวันนี้เราก็ทราบผล เราคิดว่าเค้าคงไม่โทรเราก็เลยโทรไปเองซะเลยค่ะ ผลที่ทราบ ไม่ผ่านการคัดเลือก ... เราก็เข้าใจและยอมรับค่ะ และกลับมาทำงานที่ต้องรับผิดชอบต่อ มันเป้นโชคดีของดิฉันที่ยังมีงานที่ทำประจำอยู่ ไม่ต้องตกงาน ... 

  แต่จุดไคลแม็กซ์ที่อึ้ง ก็คือ เหตุผลที่เราได้รับว่าเค้าไม่เลือกเรานั้น เป็นเพราะ เราไม่สวย หน้ามีสิว ผิวคล้ำ ... เราแทบจะกรี๊ดค่ะ
แต่ก็เก็บอาการและกล่าวขอบคุณที่ให้โอกาสไป แล้วก็วางสายค่ะ ... จากนั้น เราก็นั่งคิดค่ะเรามันดูน่าเกลียดมากเลยเหรอ แล้วไอ้ที่เค้าว่าเป็นสิวเนี้ย มันก็รักษาได้นิ แล้วทำไมตัดสินคนแบบนี้ละ เรายังดีที่มีงานทำอยู่นะแต่สำหรับคนอื่นล่ะ บางคนเค้าไม่มีงานทำ และยิ่งมาเจอคำพูดบ้าๆ แบบนี้ เค้าจะท้อแท้แค่ไหน (พวกพูดไม่คิด ... ไม่น่าคบเลยนะคะ)
และเราก็คิดต่อว่าสมัยนี้การคัดเลือกคนเข้าทำงาน เค้าเลือกกันที่ ความสวยใสไร้สิว และถ้าใครมีสิวคงไม่มีโอกาสได้ทำงานในชาตินี้หรือ? และในใบประกาศรับสมัครงานก็ไม่ได้เขียนคุณสมบัติว่าต้องการคนที่สวยหน้าไม่มีสิว หากเป็นเช่นนั้นดิฉันจะไม่ยื่นใบสมัครไปเลยแต่ ดิฉัน เข้าใจอีกแหละค่ะว่า งานแบบนี้ก็ต้องการคนหน้าตาสวย ดูดีมาเป็นด่านหน้า ในการให้บริการ แต่มันคงไม่ใช่ปัจจัยทั้งหมดของการคัดเลือกบุคลากรเพื่อเข้ามาทำงานให้องค์กร

   ข้อคิดที่ดิฉันอยากจะบอกคือ อะไรเราก็เปลี่ยนได้ค่ะ ผิวคล้ำเปลี่ยนเป็นขาวได้ หน้าไม่เรียบเนียนก็มีเครื่องสำอางค์มากมายที่ปกปิดข้อบกพร่องได้ เพราะ Make up is magic !!!
บุคคลิกไม่ดีก็ฝึกฝนกันได้ พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ก็เรียนเพิ่มได้อ่ะ แต่สิ่งนึงที่จะเปลี่ยนไม่ได้เลยนั้นคือ ความเป็นตัวตนและความสามารถของเราค่ะ หากใครที่ไปสมัครงานแล้วเจอกรณีแบบนี้ จงอย่าเสียใจค่ะ ยิ้มสู้อย่าท้อแท้ในหน้าตา รูปร่าง เพราะยังมีที่อื่นๆที่เค้าต้องการเราและมองเห็นคุณค่าความสามารถของเรามากกว่า รูปลักษณ์ภายนอกแน่นอน เราควรจะดีใจค่ะที่ ไม่ต้องทำงานร่วมกะคนที่มองโลกแคบๆแบบนั้น .... อย่าย่อท้อ และยอมแพ้กะคนที่เค้าดูถูกเรา แต่เราจงเอาสิ่งที่เค้าต่อว่าเรา มาทำให้เราแข็งแกร่ง นะคะ สู้ๆค่ะ