เมื่ออ่ะฮั้นไปช้อป ณ พาหุรัด...ทั้งรีบ ทั้งหลง โอ๊ยมัน!!!

นั่ง 48 ไป กะว่าปรื๊ดเดียวถึงไม่ต้องต่อเพราะขี้เกียจ  ฮือๆ 2 ชั่วโมงผ่านไป หนูยังติดแหง่กอยู่แถวสยาม

รวมๆแล้วนั่งอยู่บนรถ 3 ชม. ไปลงเอาเมอรรี่คิงส์(ถามเขามาอีกทีน่ะแหละ ตัวเองใช่จะรู้)  แล้วก็ยืนมึน 5 วิ

ซ้าย - ขวา ???  ไปทางไหนดีวะ  ไม่รู้จักเลยจริงๆ  ว่าแล้วก็เดินไปถามแม่ค้าแถวนั้นเอา

ปรู๊ดๆ  เดินทะลุห้างไชน่าเวิร์ล  ก็ถึงพาหุรัด  แต่มันเป็นส่วนไหนของพาหุรัดก็ไม่รู้ ไม่คุ้นเอาซะเลย

( ก็แน่ล่ะเคยมาแค่ครั้งเดียว  แถมมีคนนำทาง ซึ่งก็คือพี่ปุ้ยนั่นเอง เอง . . . เอ๋ง )

เดินมั่วไปอีก . . . เพาะช่าง!!! มาอยู่ทำไมแถวนี้เนี่ย(มึงอ่ะแหละ)

เจอตรอกเข้าตรอก  เจอผ้าซื้อผ้า  เพราะไม่โดนแม่ค้าด่าเอาก็บุญแล้ว "มึงมาช้อปอะไรป่านนี้"

ก็พอรู้มาบ้างว่า 4-5 โมงเย็น ก็เริ่มเก็บร้านกัน  อีเบลก็เลยทั้งรีบทั้งมึนทั้งหลง 555+

แต่ไม่ได้กลัวหลงหรอก  เพราะอย่างน้อยก็ยังอยู่ในประเทศไทย กลัวไม่ได้ซื้อของมากกว่า

กูอุตส่าห์ฝ่ารถติดมาตั้ง 3 ชั่วโมงเลยนะเว้ย!!!

ภายในเวลา 2 ชั่วโมง  อีเบลก็ได้สมบัติอันเป็นที่รักมาถุงหย่ายยย

มาดูกันนะว่าในถุงมีอะไรบ้าง

แท่ แด๊ ~

ผ้าชุดแรกที่ซื้อ . . . 3 เมตร 100   ลายสวย  เนื้อผ้าผ่าน   ดาวปลื้มมมม เอิ๊กๆ

ลายสก๊อตอันนั้นคล้ายๆกับลายกระเป๋าไฮโซๆ แบรนด์อะไรสักอย่าง ซึ่งอีเบลไม่รู้จักและไม่เคยสัมผัส

สตรอวเบอรี่ก็ตัดสินใจอยู่นานเพราะมันมีทั้งลูกเล็กและลูกใหญ่  แถมยังมีลายเชอรี่อยู่ข้างๆอีก

ส่วนดอกกุหลาบนั่นแน่นอนที่สุด แอนนาซุย  อีเบลก็ซุยมาเหมือนกัน เอิ๊กๆ

อันนี้ซื้อร้านคนไทย(หรือจีนนี่แหละ)

หลังจากซื้อผ้าต่วน  หรือ  ก่อนซื้อผ้าต่วนนี่แหละ . . . อะไรกัน ตังค์หมด!!!

เลยเดินกลับไปห้างไชน่าเวิร์ล เพื่อไปเยี่ยว  หาที่กดตังค์  เดินไปเดินมาได้ของนอกแผนมาซะงั้น

เดี๋ยวเก็บไว้ดูตอนท้ายละกัน

ต่อๆ  ไปร้านอาบังหน้าคม  วี๊ดวิ้ววว 

ยังไม่หลุดคอนเซ็ป 3 เมตร 100  เอิ๊กๆ

ดอกมาอีกแล้ว อิอิ  ถูกใจวัยรุ่นตอนปลายเป็นยิ่งนักไอ้ดอกๆเนี่ย

สีเขียวลายดอกเล็กๆสีขาวก็น่ารักกุบกิบ ไม่เข้ากับหนังหน้าเอาซะเลย - -"

สีขาว ราวตากผ้า น่าร้ากกกก  ตอนแรกเลือกได้แค่ 2 ลายแล้วยืนมองๆอยู่ประมาณ 5 นาที

ก็เหลือบไปเห็นลายนี้แหละ แอบหลืบโดนชาวบ้านเบียดอยู่  แม่ก็สอยซะเลย อิอิ

ระหว่างที่ยืนรอเอาตังค์ทอน . . . สะดุดอีกละ

สอยสิคะคุณ!!!  3 เมตร 100  เอาซ้ายมา 2 เมตร  ขวามาเมตรเดียว

ผืนซ้ายเป็นผ้าป่านอินเดีย (ซึ่งชอบมากๆ)   ขวาสีชมพูเป็นคอตตอนธรรมดา

ชอบลายแบบผืนสีชมพูนะ  อยากได้หลายๆสี  แต่หาไม่เจอเลย  อ่อเจอเขียวสะท้อนแสงผืนนึง ไม่ผ่าน

ซูมๆ ให้เห็นเนื้อผ้า  เผื่อใครไม่รู้จักผ้าป่านอินเดีย

และนี่ด้วย

เด็ดกว่า 4 เมตร 100  กร๊ากๆๆๆ  หัวเราะอย่างผู้มีชัย  สอยมาผืนละ 2 เมตร

อ่ะ ซูมๆ

ผ้าก็ดีเหอะ  ได้อารมณ์ผ้าทอมากๆ  จ๊วบบบบ >O<

ยัง  ยังไม่หมด  ระหว่างรอเอาตังค์ทอน(รอบ2)  ก็เจออินังไฮโซผืนนี้

เมตรตั้ง 120 แน่ะ ( โอยยยย  นักศึกษาจะเป็นลม 555+ )

ซูมๆ  พยายามจะให้เห็นเนื้อผ้าชัดๆ

จริงๆแล้วถ้าเทียบกับคุณภาพก็ถือว่าไม่แพงหรอก  บ่นเว่อร์ไปงั้นแหละ ฮ่าๆ

พอหันหลังออกจากร้านอาบัง ก็ . . .

สอยผ้าป่านอินเดียมาอีก 2 ผืน  เมตรละ 48 บาท

ซูมๆ

จำชื่อร้านนี้ได้ชัดเจน!!! (บอกได้ป่ะ)  ร้านป๋าแซม

เป็นร้านเล็กๆ นิดเดียว  เข้าไปยินกัน 3-4 คนก็แน่นแล้ว   ทั้งร้านมีแต่ผ้าป่านอินเดียยั้วเยี้ยเต็มไปหมด

กรี๊ดดดดด  อยากสมัครเป็นสะใภ้ป๋า 555+

ไม่อยากจะบอกให้อายตัวเองเลยว่าร้านนี้อยู่ตรงข้ามร้านอาบังเมื่อกี๊แค่ตรอกแคบๆ เดินสวนกัน 2 คนก็เต็ม

แล้วทำไมเมื่อกี๊กรูถึงไม่เห็นมาร้านนี้วะ

ไม่งั้นคงได้ผ้าป่านอินเดียมาเยอะกว่านี้   มาเจอเอาตอนเป๋าจะแหกแล้วเศร้า

ไว้เจอกันอีกนะป๋านะ (ถ้าหาเจอ -*- )

ผ้าซับในซะหน่อย  ให้ดูดี

เอามาแค่ 2 สีก่อน  เมตรละ 16 บาท

ออกจากพาหุรัด ( เห็นเขาเขียนป้ายไว้ว่า ตลาดผ้าสะพานหัน อ่ะ -*- )

แว้บซื้อ ยางยืด + เข็มจักร  กับยายริมฟุตบาท  หมดไปอีก 60

แล้วก็ถามยายเอา ว่าสำเพ็งไปตางได๋ . . . แค่ข้ามสะพานไปฝั่งตรงข้าม -*-

เดินๆ ไป ก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่สำเพ็งที่คุ้นเคย  เพราะเขาเก็บร้านกันจะหมดแล้ว 555+

แต่ถึงกระนั้นก็เหอะ . . .

( เห็นที่เก็บลูกไม้ reuse มั้ย อิอิ )

ลูกไม้เมตรละ 5 บาท!!!

ยืนเลือกจนเพลินเลยล่ะ

ต่อไปเป็นโหมด  ไร้สาระ  และ นอกเรื่อง

เสื้อยืดที่สอยมาจากห้างไชน่าเวิร์ล  ตอนที่ไปกดตังค์นั่นแหละ :P

เดินผ่านเฉยๆ  เห็นร้านน่ารัก  เห็นป้ายเซลล์  เห็นว่าผ้าเนื้อดี  เห็นว่าลายมันสวย

ให้ทายว่าเท่าไร???

5

4

3

2

1

ไม่ต้องทายดีกว่า  เพราะคงรู้กันว่าเบลไม่ถูกกับของแพง 555+ . . . ตัวนี้ 50 บาท เจ้าค่ะ

อุตส่าห์เลือกไซส์ S แล้วนะ  พอกลับมาใส่ดู รู้สึกว่ามันก็ใหญ่ไปหน่อยอยู่ดี

หรือเขาทำไซส์ฝาหรั่ง???

ต่อไปไร้สาระมากกกก  ซื้อเพราะชอบอย่างเดียว  ไม่คิดถึงประโยชน์

มันคือ  กระจก กับ ปากกา  อันละ 40 กับ 20

กระจกอันเล็กนิดเดียว ส่องได้แค่ปลายจมูก -*-  ปากกาก็ไม่ติด (แต่ไม่ได้เอามาใช้อยู่แล้ว)

เดี๋ยวเพชรจะหลุด

ซื้อร้านริมฟุตบาท แถวๆร้านยายที่ขายยางยืดน่ะแหละ

สุดท้ายละ

ระหว่างที่เดินมึนอยู่ในตรอกแถวพาหุรัด  เห็นตะกร้าเรียงราย  ของข้างในดูเก่าๆขลังๆ

กำไล  ฮิฮิ้วววว

สะดุดอันนี้แหละก่อน ( สะดุดไปถึงก้นตะกร้าเลยอ่ะ 555+)

ด้วยความไม่แน่ใจในราคาที่เขียนไว้  เลยถามแม่ค้าดูให้ชัดเจน . . . ถึงกับอึ้ง

อันละ 2 บาท!!!

ทีนี้ก็คุ้ยใหญ่เลย  เอิ๊กๆ  edit:( ถ้าอยากเห็นภาพก็จินตาการถึงคนบ้าคุ้ยถังขยะเอาละกัน )

นี่ก็อันละ 2 บาท

เลือกไปเลือกมา  ดันตาถึง(เหรอ?)  ไปสะดุดเอาของแพง

40 บาท!!!  ดูๆ วัสดุแล้วก็พอรู้ต้นทุนแหละ  แต่ซื้อดีไซน์ไง เข้าใจป่ะล่ะ ( ขี้โม้จริงๆอีนี่ )

อะไร  เจอมือสวยๆแค่นี้  ถึงกับผงะเลยเหรอ?  อ่อนจริงๆ

และระหว่างเดินเอาไปให้แม่ค้าคิดตังค์ (อีกแล้ว)

ช็อคกว่าเมื่อกี๊อีกแน่ะ . . . อันละบาทเดียว!!!  เลือกๆไป อย่าคิดมาก ใส่ครั้งเดียวทิ้งก็คุ้ม

แต่คิดเหรอว่าอย่างอีเบลจะทิ้งของ  กลับไปดูที่บ้านสิ  ไม่บอกคงคิดว่ารับซื้อของเก่า 555+

นี่อันละ 5 บาท  เพชร พลอย เงิน ทอง หลุดไปบ้าง  อย่าคิดมาก  ไม่มีใครมานั่งนับของเราหรอก

เลือกไปเลือกมา ก็ 90 บาทละ  แม่ค้าบอกเอาให้ครบ 100 เลยดิ  อีนี่ก็บ้ายออีก

3 อัน 5 บาท  ก็ไม่เข้าใจว่าไม่ต่างจาก ไอ้ 2 บาทเมื่อกี๊ตรงไหน -*-

ขาดอีก 5 บาทจะครบ 100  อันนี้ก็เอาแล้ว  อันนั้นก็เอาแล้ว  พอเหอะ

แน๊ะ!!! มีบอกอีก ขี้เกียจทอนอ่ะ(พูดแบบขำๆนะ)  อีเบลก็  อย่าๆ เอามาเลย ไปทอนมาเลย

หมดแล่วววว

edit : อยากถ่ายภาพแบบแต่งตัวแขกๆจังเลย  อ่อๆ ขอเป็นนางแบบเองนะ ไม่ใช่ถ่ายคนอื่น โฮะๆ

ใครจะเอาแกไปกดให้ชัตเตอร์มันเสื่อมห๋า!!!

ทิ้งท้ายด้วยสภาพที่เกือบเป็นศพ

อย่าถามนะว่าดำได้อีกมั้ย  เพราะจะตอบว่า  ได้อีกเยอะ 555+

เหนื่อยมากๆ  อีตอนซื้อของเสร็จ ก็หลงๆ  กูจะขึ้นรถตรงๆไหนวะ  ฝั่งไหนวะ

เดินวนไปมาอยู่ 2 รอบ  ก็เดินไปขึ้น 48 ตรงเมอรรี่คิง  ฝั่งไปวัดพุทธ นั่นแหละ

ก็อีกหน่อยมันจะสุดสายแล้วนี่  ค่อยนั่งวนกลับมาก็ได้วะ  ฉลาดมั้ย???

แต่พอนั่งไปได้สักพัก  ตอนอยู่เจริญกรุง  ก็เห็น 48 สวนมา  เลยคิดว่ากุต้องขึ้นอันนั้นแน่เลย

ว่าแล้วก็ลงฝั่งนี้  ข้ามไปฝั่งนู้น  ร้อนมาก + รถเมล์ซิ่ง  ลมเป่าหัวกระจุบ เลยรวบผมซะ

แล้วกลับถึงหอโดยสวัสดิภาพ วะ  ฮะ  ฮ่า

ขึ้นรถ 6 โมง ถึงเอาเกือบ 3 ทุ่ม เนี่ยนะสวัสดิภาพ

หมดสภาพมากกว่า