อยู่ได้มั้ย ถ้าไม่มีเพื่อน

สาวๆคะ เราขอปรึกษาเรื่อง "เพื่อน" หน่อยค่ะ ตอนนี้เครียสมากจิงๆ เพราะไม่รู้ว่าจะอยู่ได้มั้ยถ้าไม่มีเพื่อน
 

เรามีเพื่อนที่สนิทที่สุดในชีวิต คบกันมา 7 ปีเเล้วค่ะ เเต่ก็ต้องห่างกันไปเพราะตอนอยู่มหาวิทยาลัย เราต้องไปเรียนต่างจังหวัด ส่วนเค้าเรียนกทม. ซึ่งช่วง 7 ปีที่ผ่านมา มีหลายครั้งมากที่เค้าชอบทำให้เราเสียความรู้สึก ไม่ค่อยเเคร์ความรู้สึกเราเรย ทั้งทั้งที่เป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุด 

ตอนเราไปเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัด 4 ปี เค้าเเทบไม่เคยโทรมาหาเราเลย นับครั้งได้ เดือนสองเดือนจะโทรมาสักที  เเล้วเวลาโทรมาจะมีปัญหามาปรึกษาทุกครั้ง คือไม่เคยโทรมาเพราะคิดถึงเราอ่ะค่ะ เช่น โทรมาเพราะทะเลาะกะเพื่อนในกลุ่มที่มหาลัย เวลาไม่มีเพื่อนค่อยนึกถึงเรา เราเคลียร์กับเค้าบ่อยมาก ตั้งเเต่เรียนมัธยมเเล้ว ว่าทำไมไม่ค่อยสนใจเราเรย เวลามีเพื่อนชอบทิ้งเรา แต่เวลาไม่มีใครค่อยกลับมาหา เราเสียใจหลายครั้งมากเรยค่ะ

เเต่เรื่องล่าสุดที่เพิ่งเกิดขึ้น มันเป็นเรื่องที่เราไม่สามารถทนคบกับเพื่อนคนนี้อีกต่อไปได้อีกเเร้ว คือ เราไปกินเหล้ากันที่ร้านเเถวข้าวสาร คือไปกะเพื่อนอีกสองคน คนนึงก้อคือเพื่อนสนิทเราเนี่ยเเหละค่ะ ซึ่งช่วงเวลาที่อยู่ในร้านเราก้อรู้สึกเหมือนไม่ค่อยสนุกเรย เหมือนคุยกันคนละภาษากับเพื่อนไปแล้วน่ะค่ะ อาจเป็นเพราะเค้าโตขึ้น สังคมที่เค้าไปเจอมันก็เปลี่ยนไป รุ้สึกเหมือนไม่ใช่เพื่อนเราคนเดิมยังไงก็ไม่รู้ เเต่เราก็พยายามปรับตัวตามน้ำไปกับเค้า ซึ่งไม่มีความสุขเรยบอกตรงๆ แต่เห็นว่าคบกันมานานเเล้ว เราไม่รู้เราคิดมากรึเปล่านะ เเต่เพื่อนเราเหมือนชอบทำตัวเด่นๆยังไงไม่รู้ เหมือนพยายามจะโชว์พาวหลายครั้ง ตีซี้เจ้าของร้าน พูดมากอ่ะค่ะ เราก็ค่อนข้างเซ็ง เพราะอยากมากินเหล้ากะเพื่อน อยากคุยกันตามประสามากกว่า แล้วช่วงนั้นเรากำลังมีปัญหากับแฟนเราพอดี เราก้อเฮิร์ทระดับนึงอ่ะค่ะ ตามไสตล์เรยเเฟนเราโทรกลับมาหา ไอ้เราเองก้อเมาๆเรยร้องห่มร้องไห้ เคลียร์กับแฟนเเล้วขอให้แฟนมาหาที่ร้าน อยากนัดเจอจะได้มาคุยกันให้รู้เรื่อง พอแฟนมาหาก้อเคลียร์กันไม่รู้เรื่อง เราก้อเสียใจมากเรยไม่อยากพูดอะไรเเล้ว ก้อเลยตัดใจ บอกให้เค้ากลับบ้านไปเเล้วไม่ต้องเจอกันอีก อ่ะจบไปค่ะเรื่องแฟน ส่วนเราก้อเฮิร์ทมากกกก ไม่มีสติเรยค่ะตอนนั้น อยากกลับบ้านอย่างเดียว คือเรื่องแฟนก้อเครียส เรื่องเพื่อนก้อเซ็งประมานนั้นค่ะ ก้อเลยขึ้นเเท็กซี่กลับเเต่ไม่ได้นึกเรยว่าตอนนั้นเป็นเวลาประมานเกือบตี3เเล้ว ร้านปิดตี2กว่าๆ เเล้วแถวข้าวสาร เสาชิงช้าเราก้อไม่ชินทางด้วย เพราะบ้านเราอยู่ดอนเมืองอ่ะค่ะ
 

แต่เซ้นท์เราบอกว่าแท็กซี่ไม่ได้พาเรากลับบ้าน เพราะทางไม่คุ้นเรย เราถามคนขับว่าผิดทางรึเปล่า เราจะไปดอนเมืองนะ คนขับบอกว่าหุบปากไปเหอะ เด๋วพากลับแน่ไม่ต้องห่วง เรากลัวมากแล้วเราเมาด้วยอ่ะค่ะ โชคดีที่รถติดไฟแดงเราเรยเปิดประตูเเล้ววิ่งหนีเข้า 7-11 ยืนร้องไห้อยู่ในนั้นเพราะกลัวมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เราเรยโทรหาแฟน แต่แฟนเราถึงบ้านเเล้วอ่ะค่ะ บ้านเค้าอยู่แถวบางเเค ภาษีเจริญนู่นแหนะ เค้าก้อเรยถามเราว่าทำไมไม่ไปนอนกับเพื่อนล่ะ จะกลับบ้านทำไม คือเราก้อตื้อมากเรยอ่ะค่ะ ไม่รู้จะอธิบายอะไรก่อนดี ถ้าเล่าเรื่องมันก็ยาว เราก้อเรยพูดเเค่ว่าเราอยากกลับบ้านมากกว่า ซึ่งแฟนเราเค้าก้อบอกว่าไม่เข้าใจเพื่อนเราเรยว่าปล่อยเราออกมาขึ้นแท็กซี่คนเดียวได้ยังไง ทำไมไม่ดูเเลกัน พูดตรงๆตอนนั้น เรารู้สึกว่าเราได้ลองใจทั้งเพื่อนทั้งแฟนเราเรยค่ะ ว่าใครจะเป็นห่วงเรามารับเรา สรุปคือเราก็บอกแฟนว่าไม่ต้องห่วงเด่วจะรอให้เช้ากว่านี้หน่อยเเล้วจะขึ้นรถกลับเอง เราก็วางโทรศัพท์ไป เรายืนงงๆอยู่ใน 7-11 ปรามานครึ่งชั่วโมงอ่ะ แต่เสียความรู้สึกที่สุด เพราะเพื่อนเราไม่โทรมาถามเราเรยว่าตอนนี้ถึงไหนเเล้ว มันทั้ง2คนไม่เป็นห่วงเราเรย รู้สึกแย่มากเรยค่ะ เลิกกะแฟนคืนนั้นเเถมยังวัดใจเพื่อนได้เลย เรื่องแฟนเรายังพอทำใจได้เพราะเค้าก้อเป็นเเค่ผู้ชายห่วยๆคนนึง ที่ไม่ได้มามีความหมายอะไรกับเรามากมาย เเต่เพื่อนนี่สิคะ เพื่อนที่เราคิดว่าสนิทที่สุดในชีวิต รักมันมากที่สุด กลับทำกับเราเเบบนี้ วันรุ่งขึ้นเราเรยโทรไปเคลียร์กะมัน คำตอบที่ได้รับคือ ก้อคิดว่าเเกนั่งเเท็กซี่ตามไปง้อแฟนที่บ้าน คือเราไม่รู้จักว่าบ้านแฟนอยู่ไหนเรยนะคะ เเล้วเราจะตามไปได้ไง โอเค สมมติว่าเพื่อนเราคิดอย่างนั้นจริงๆ   เเต่อย่างน้อยก็น่าจะมีการโทรมาถามสักนิดก้อยังดีว่าเราถึงไหนเเล้ว นี่ไม่มีการเป็นห่วงกันเรย เราคงไม่ทนคบต่อแล้วล่ะค่ะ เสียความรู้สึกมาก

สาวๆว่าเราคิดมากไปรึป่าวคะ หรือว่าเราควรให้อภัยกลับไปง้อเพื่อน เเต่ 7 ปีที่ผ่านมา มันวัดอะไรได้มากมาย เคงไม่กลับไปคบกับมันเเล้วล่ะค่ะ เราเสียเพื่อนที่ไม่เคยรักเราคนนึงไป แต่เค้าเสียเพื่อนที่รักเค้ามากไป ช่างเค้าเถอะค่ะ ลาก่อนเพื่อนเเบบนี้

ขอโทษนะคะที่พิมพ์ยาวมากมากเรย แค่อยากระบายน่ะค่ะ ขอบคุณสาวๆทุกคนที่มารับฟังเรานะคะ ขอบคุณมากมากค่ะ