บันทึกสภาพหน้าสุดเหียกจากเลเซอร์สิวอุดตัน( ใจไม่แข็งพออย่าเปิดค่ะ!!!)
onlysweetdream 7 116
เข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ หลังจากที่ดิชั้นหายไปนานนนนนน ตอนแรกกะจะกลับมาแบบฟินาเล่สวยงามตระการตาให้สมกับความคิดถึงของใครหลายๆคน(ใครจะคิดถึงหล่อนยะ ฮ่าๆ)
แต่ก็นะงานเข้าค่ะพี่น้อง เนื่องจากช่วงเดือนที่ผ่านมาอิชั้นดั๊นนนจับพลัดจับพลูไปทำงานกับทางสมาคมกราฟฟิคชาวญี่ปุ่นและทางสถานฑูตเข้า โดนจับแต่งหน้าแบบเต็มสตีมเกือบ20วัน โดยมีพี่ๆบีเอที่อิเซตันผู้ใจดีสลับพลัดเปลี่ยนกันแต่งหน้าให้
(
คราวนี้จะได้รู้ซะทีว่าตัวไหนถูกกะหนังหน้าดำๆของอิชั้นซะที
ลัลลาได้ไม่นานความดีใจก็ต้องมลายหายไปเมื่อดิชั้นได้แต่งกับเคาเตอร์หนึ่งติดกัน5วัน....
ส่องกระจกวันแรก โอ๊ววววววว สวย
วันที่สอง สว...
วันที่สาม สะ...
วันที่สี่ สิ...
วันที่ห้า สิว.....
กรี๊ดดดดดด สิวจ๋ากลับมาทำม๊ายยยยยยยย
ผลลัพท์ที่ได้คือดิชั้นแพ้เครื่องสำอางค์ยี่ห้อนึงเจ้าค่ะ ประจวบกับพักผ่อนน้อยทำงานต่อเนื่องทุกวันไม่มีวันหยุด นอนดึกตื่นเช้า
บลาๆๆ บรรดาสิวอุดตันร้อยพ่อพันแม่จึงมารวมตัวกันมาตั้งรกรากบนหนังหน้าอิชั้นประหนึ่งสลัมบอมเบย์กันเลยทีเดียว
อารมณ์เสียอ่อนเพลียกันไป เสียดายเป็นที่สุดเพราะพี่บีเอที่แต่งให้แต่งหน้าอิชั้นได้สวยมากกกกกกก โฮะๆชมเองเออเอง
แถมอิชั้นเองก็ชอบเมคอัพหลายๆตัวของเค้าอยู่เพราะสีสวยมากกกก แต่วาสนาใช้ของแพงไม่ได้เลยกลายเป็นสวยสยองเยี่ยงนี้
กร๊ากกกกกก(หัวเราะทั้งนำตา
อ่ะนะงานนี้ต้องโทษหนังหน้าตัวเองเป็นอย่างเดียว
เมื่อเสร็จงานดิชั้นเลยตั้งใจว่าจะไปทำการเอาเลเซอร์ฆ่าบรรดาพี่สิวให้สิ้นซาก
เอามันให้ตายให้หมดแฮ่มมมมมมมมมแค้นนนนนนนน
ทำไมต้องเลเซอร์?
เพราะอิชั้นต้องการความชัวร์ว่าสิวจะหายในระยะเวลาอันรวดเร็วภายในเวลาอันจำกัด เนื่องจากว่าช่วงวันที่1เดือนหน้าอิชั้นต้องใช้หน้าทำงานอีกครั้ง และที่สำคัญอิชั้นต้องไปเกาหลีบ้านเฮียอีก
งานนี้จะไปแบบเน่าๆก็กระไรอยู่ ประเดี๋ยวแม่เฮียจะช็อคว่าเฮียเปลี่ยนแฟนเหรอทำไมเลือกเอาหน้าเหียกกว่าเดิมฟระ
(คนเก่าก็หน้าประหลาด ฮ่าๆ)
หากทายารักษาปกติแม้ว่าจะถูกกว่าและอาจจะไม่มีร่องรอยพี่สิวให้ระคายสายตาชาวโลกมากนัก
แต่ต้องใช้เวลานานนนนนนนนนนนสักหน่อยกว่าจะหาย
(จะหายแน่รึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะปกติก็ใช้ยาหมออยู่แต่ก็ต้านไม่อยู่แล้วววว)
หลังจากนอนเอาเท้าก่ายหน้าผากเป็นเวลาวันเศษ จิตใจเบื้องลึกในส่วนที่เป็นวัยรุ่นก็โพล่งขึ้นมาได้ว่า
โอ๊ยยยยยยทนไม่ไหวแล้วย่ะ ไม่รงไม่รอแล้ว นาทีนี้รอไม่ได้แล้วค่ะ
เมื่อคิดได้ดังนั้นเลยบอกกะตัวเองว่าเอาวะเลเซอร์ก็เลเซอร์ยอมหน้าบากเป็นกบไหม้ไปพักหนึ่งดีกว่า
และแล้วปฎิบัติการลอบสังหารสิวก็เริ่มขึ้น...
อิชั้น:หมอคะเลเซอร์เลยค่ะไม่ไหวแล้ว
หมอรูปหล่อหน้าใส:หึๆ(หัวเราะน้อยๆพอกรุบกริบ)แน่นอนอยู่แล้วครับเป็นเยอะขนาดนี้
(ขอบจายยยยยยยยค่ะหมอ
จากนั้นอิชั้นก็โดนพาไปล้างหน้าและทายาชาค่ะ เสร็จแล้วก็นั่งรอ....
รอ.......
รออ..........
รอออ...........
รออออ............
และแล้วสามทุ่มกว่าๆก็ถึงคิวเชือดของอิชั้นค่ะ
ไปถึงปุ๊บก็เจอคุณหมอคนเดิมนั่งยิ้มแฉ่งอยู่หัวเตียง พร้อมบอกว่าไม่ต้องกลัวนะครับตอนทำคุยได้
อยากถามอะไรก็ถามได้ ทำใจสบายๆแค่อย่าลืมตาก็พอครับ
อิชั้นก็พยักหน้าหงึกๆแล้วขึ้นไปนอนบนเตียงพร้อมใจหวั่นๆ แหม่ก็คนมันไม่เคยนี่ค๊า ก็ต้องกลัวไว้ก่อนอ่ะนะ
เมื่อผู้ช่วยเอาที่ปิดตามาครอบบนตาดิชั้นเรียบร้อยคุณหมอก็เริ่มบรรเลงกะหนังหน้าอิชั้นอย่างสนุกสนาน อารมณ์นั้นจะบอกว่าเจ็บไม๊ อืมมมไม่เจ็บอ่ะค่ะด้านแล้ว ฮ่าๆ บีบสิวเองเจ็บกว่า แต่ที่ได้อารมณ์คือเสียงเลเซอร์ที่มาโดนเนื้อ แหม่มันชั่งคล้ายเสียงปืนจริงๆนะ ทำไปก็คิดภาพไปว่าตอนนี้บรรดาสิวๆคงกำลังวิ่งป่าราบโดยมีคุณหมอถือปืนวิ่งไล่ กำลังเคลิ้มๆซักพักเอ๊ะๆซักเหม็นแหะ กลิ่นเนื้อตัวเองไหม้แน่ๆ พอนึกแบบนี้อิชั้นก็แอบขำซึ่งไม่รู้ว่าขำอะไรเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ หมอเลยถามว่าหัวเราะอะไรครับ อิชั้นเลยบอกว่าได้กลิ่นเนื้อตัวเองไหม้แล้วนึกถึงหมูกระทะที่กำลังไหม้อ่ะค่ะ คุณหมอกับผู้ช่วยก็บอกว่าแหม่อารมณ์ดีจังนะคร๊าบบบบ
ผ่านไปซักสิบห้านาทีเห็นจะได้ ก็เข้าสู่กระบวนการกดสิวค่ะ โดยขั้นตอนนี้เป็นผู้ช่วยคุณหมอทำให้ค่ะ เฮีย(ขอเรียกว่าเฮียเพราะดูท่าทางคุณพี่เค้าออกแนวทอมๆค่ะ)แกก็กดอย่างเมามัน เราเองก็เคลิ้มเอาเลยค่ะเต็มที่เลยค่ะทำไปคุยไปสนุกสนาน เมื่อทำเสร็จเค้าก็ให้นำแข็งมาประคบหน้าเพื่อลดอาการบวมค่ะ โดยจากนี้ไปคือการรอให้แผลทั้งหมดตกสะเก็ตแล้วหลุดออกเอง เพราะหัวสิวทั้งหมดโดนเอาออกไปแล้วค่ะ
เดินออกจากห้องพร้อมนึกในใจว่า...
เฮ้อออออสะใจ
เบ็ดเสร็จจ่ายไปสองพันค่าเลเซอร์
และอีกแปดร้อยซื้อบรรดายาๆทั้งหลาย
จ่ายเงินเสร็จปุ๊บพลางนึกในใจว่า
เฮ้อ...จน จน จนเลยตู
และผลออกมาเยี่ยงนี้ค่ะ
คำเตือน ปิดหน้านี้เถอะค่ะ หากคุณใจไม่แข็งพอ(อดีต)สวยขอร้อง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สยองใช่ไหมล่ะ อิชั้นเห็นแล้วนอยเหมือนกัน ฮือออออ
รูปนี้ถ่ายเมื่อช่วงหลังทำเสร็จใหม่ๆค่ะ พอถึงบ้านปุ๊บอิชั้นก็รีบถ่ายปั๊บจะเห็นว่ากำลังบวมได้ที่เลย ฮือออออ
ปล ก่อนทำในส่วนที่เป็นจุดแดงๆทั้งหมดจะเป็นสิวอุดตันที่มองเห็นไม่ค่อยชัดนะคะ แค่หน้าไม่เรียบเป็นคางคกเองฮืออออ
เป็นสิวอุดตันฝังในที่พร้อมจะกลายเป็นสิวอักเสบ และลองคิดดูค่ะหากอิชั้นไม่เอาออกหน้าอิชั้นคงไม่ต่างจากระเบิดเวลาที่รอวันเน่า
วันที่2
จะเห็นได้ว่าไม่บวมแล้วและเป็นสะเก็ตแห้งๆ ไม่คันและไม่แสบนอกจากเวลาโดนนำเท่านั้นค่ะ การดูแลช่วงนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ทายาและล้างหน้าตามคำสั่งหมออย่างเคร่งครัด หลบแดด(ดิชั้นไม่เพียงแค่หลบค่ะ แต่ไม่ออกไปนอกประตูบ้านเลยล่ะ กลัวเด็กแถวบ้านร้องจ๊ากกกกก)
เรื่องสภาพจิตใจก็ไม่ต้องห่วงนะคะ อิชั้นไม่เศร้า ไม่เครียด ไม่เรียกร้อง ไม่งอแงกอดหมอนคลอน้ำตาเป็นนางเอกเอ็มวี เพราะเป็นได้เดี๋ยวก็หายได้ แค่ตอนนี้มันอาจจะดูแย่ไปหน่อย(หลายหน่อยเลยอ่ะเอ็ง) สารภาพว่าก่อนไปทำเลเซอร์สิแอบเครียดกว่าเพราะกลัวหายไม่ทัน บางวันแอบร้องไห้อีกต่างหาก เรื่องสิวนี่บอกตรงๆต้องคนที่เป็นถึงจะเข้าใจเนอะ เอาเป็นว่าตอนนี้อิชั้นสบายใจม๊ากมาก บางวันเปิดเพลงเต้นคนเดียวในบ้านอีกต่างหาก เพราะตอนนี้ดูจากแผลแล้วก็รู้สึกถึงสัญญาณที่ดี ถ้าสะเก็ตกลับรอยหายแล้วน่าจะไม่มีปัญหา
วันที่3
หลังจากทำเลเซอร์มาครบ3วัน จะเห็นได้เลยว่าสะเก็ตชัดมากๆ วันนี้ไม่แสบไม่คัน ล้างหน้าทายาตามปรกติแต่ต้องเบามือหน่อย เพราะอิชั้นแอบกลัวสะเก็ตหลุดก่อนวัยอันควร ฮ่าๆ สภาพโดยรวมยังคงสยองและหลอนหลอกสายตาคนในบ้านเป็นระยะๆ
(แอบเห็นแฟนพี่ชายไม่กล้าสบตาเรา
วันที่4
ไม่ค่อยต่างจากวันที่3มากนัก แต่โดยรวมแล้วดูดีกว่าวันที่ผ่านๆมา สะเก็ตเริ่มหลุดมากขึ้น จุดที่เคยแดงๆก้เริ่มเปลี่ยนสีเป็นม่วงมั่งดำมั่ง(ฟังดูใกล้เน่า
วันที่5
อุ๊แม่เจ้า ตื่นมาดิชั้นแทบช็อค ทำไมสะเก็ตมันหายไปไหนฟระ แอร๊ยยยยยย และคำตอบก็มาปรากฎบนหมอนน้อยๆลายน้องหมีแอ๊บแบ๊วที่ดิชั้นหนุนนอนเมื่อคืนนั่นเอง กรี๊ดดดดดด มันคงโดนสีตอนนอนจนร่วงไปเอง แต่ก็ดีเหมือนกันออกแนวแววสวยเริ่มมา แต่อีกใจก็หวั่นว่าตูจะเป็นแผลเป็นไม๊เนี่ย ลุ้นๆๆๆ
ปล เพิ่งค้นพบว่าการถ่ายรูปตอนเช้ามันเห็นสภาพผิวชัดกว่าตอนกลางคืนจริงๆ กร๊ากกกก
วันที่6
หลังจากที่ล้างหน้าและหลับนอน(คนเดียวนะคร๊า ฮ่าๆ)อย่างมีความสุข เมื่อตื่นขึ้นมาดิชั้นก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อได้พบว่า หนังหน้าของชั้นตอนนี้บอกเลิกกะพี่สะเก็ตไปเรียบร้อยแล้ว โฮะๆๆๆๆ
แต่ค่ะแต่อย่าเพิ่งดีใจไป ตอนนี้ยังคงต้องคอยระวังแดดและคอยดูแลผิวในส่วนที่ยังเป็นสีชมพูๆให้เป็นปกติซะก่อน ช่วงนี้ขอบอกว่าดิชั้นมีวินัยในการดูแลตัวเองมากทายาตามคำสั่งหมอเป๊ะๆ ไม่ดื้อไม่ซนไม่เถียง(เริ่มไม่เกี่ยวแระ)
วันที่7
จะบอกว่าลัลลามากๆค่ะคุณผู้โช๊มมมม ตื่นมาอิชั้นอารมณ์ดีมากถึงขั้นนั่งร้องเพลงให้น้องแมวที่บ้านฟังเมื่อเห็นหน้าตัวเองดีขึ้นขนาดนี้(จากวันแรกๆนะคะ) แต่ค่ะแต่อย่าเพิ่งแหลไปนังนี่ จะเห็นได้ว่าพี่สิวอุดตันน้อยๆกำลังเล็งหน้าอิชั้นแบบหื่นกาม เตรียมปลุกปลำอีกครั้งถ้ามีโอกาสแน่ๆ(แอร๊ยยยยยยย หนูกลัว) เพราะพี่ท่านยังมีประปริดกะปอยที่ขมับเล็กๆ งานนี้อิชั้นเลยเตรียมการฆ่าล้างโครตพี่สิวอีกครั้งด้วยการสั่งป้าพอลล่าช๊อยส์มาเป็นมือปราบคู่กะยาคุณหมอ วันนี้อิชั้นเลยกดสั่งbhaกับโทนเนอร์ของป้าแกมาลอง งานนี้สวยสู้ตายค่ะโฮะๆๆๆๆ
ปล รอยหลุมที่เห็นในภาพเป็นรอยหลุมเก่าๆของหนูอยู่แล้วนะค๊า
และเมื่อหนังหน้าเริ่มดี
สัญชาตญาณแหลๆก็กลับมาอย่างเต็มภาคภูมิอีกครั้ง โฮะๆๆๆ
คำเตือน ก่อนดูรูปคนแหลๆด้านล่างกรุณาโปรดทำใจ
หากหมั้นไส้อิชั้นอนุญาติให้แอบด่าในใจได้แต่อย่าเขียนด่าละกัน กร๊ากกกกๆๆๆ
มีฟามมมมสุขจังเล๊ยยยยย อ๊างงงงง
สุดท้ายเป็นกำลังใจให้คนเป็นสิวทุกคนนะคะ อย่าไปเครียดมากมายเป็นได้ก็ต้องหายได้ค่ะ
สำหรับคนที่คิดจะไปทำเลเซอร์นะคะ แนะนำว่าให้เลือกช่วงเวลาดีๆ เพราะแผลคุณจะหายเร็วมากหากคุณไม่ออกไปโดนแดด
ที่สำคัญบอกเลิกกับกระจกชั่วคราวค่ะ ส่องไปก็จิตตกซะเปล่าๆ อ้อข่มใจอย่าไปแกะด้วยนะคะเดี๋ยวหน้าจะเยิน
เฮ้อออ ถึงตอนนี้อิชั้นเองก็ต้องรักษาและดุแลตัวเองต่อไปไม่ให้เป็นอีก (ซึ่งยากมากกกกก)
อุ๊ยเหนื่อยวันนี้เมาท์มาก
สวยไปแระดีกว่า ฟิ้วววววววว
ปล.รูปทั้งหมดไม่ได้ผ่านการปรับแสงนะจ๊ะ แต่สีอาจต่างเนื่องจากเวลาและสถานที่เด๊อ
ปล2.ดรีมไม่ได้เป็นหน้าม้าหน้าหมาให้คลีนิคใดๆทั้งนั้น รีวิวนี้ทำเพื่อต้องการแชร์ประสบการณ์และเป็นวิทยาทานแก่ผู้ที่กำลังหาข้อมูลประกอบการตัดสินใจในการทำค่ะ
