ขอกำลังใจจากสาวๆค่ะ

เมื่อไม่นานมานี้ ได้รู้จักกับเพื่อนของเพื่อนที่มsาลัยค่ะ ตอนช่วงนั้น เป้นช่วงที่เค้าเลิกกับแฟนพอดี แฟนที่คบกันมา5ปี ตั้งแต่สมัยเรียนม.ปลาย เค้าเลิกกันมาหลายรอบแล้ว แล้วครั้งนี้ ผู้หญิงเป้นคนบอกเลิก แล้วบอกว่า จะไม่มีการกลับมาคบกันอีก เพราะว่าทะเลาะกันบ่อยมากๆ ผู้หญิงเองก็อายุมากกว่าผู้ชาย + ผู้หญิงดุมาก แล้วผู้ชายก็เลยกลัวผู้หญิงมากๆ

เราเรียนคณะข้างๆกัน เจอกันทุกวัน กินข้าวด้วยกันทุกๆเช้ากลางวันเย็น และแล้ว เค้าก็เริ่มชอบเรา เราเองก็ชอบเค้าเหมือนกัน หลังจากคุยกัน ลองคบกันได้ไม่ถึงเดือน ความสัมพันธ์ของเรา พัฒนาไปเร็วมากๆ เค้าก็ขอเราเป็นแฟน อยากบอกว่า กับคนนี้ รู้สึกดีมากๆ เพราะว่า นิสัยคล้ายๆกัน การเลี้ยงดูทางบ้านก็คล้ายๆกัน พื้นฐานความคิด+ทางบ้านก็พอพอกัน แถมเค้าเป็นแฟนคนแรกของเราด้วย เค้าเป้นคนขี้อ้อนมากๆๆๆ เวลาอ้อนแล้วน่ารักดี เราก็ชอบ ชีวิตช่วงนั้นเหมือนฝัน ช่วงสอบมิดเทอม ก็ออกมาอ่านหนังสือด้วยกันตลอด เวลาตื่นนอน ใครตื่นก่อนก็จะโทรไปปลุกอีกคน ตื่นมาตอนเช้าก็ได้ยินเสียงเค้าเป็นคนแรก ตื่นพร้อมๆกัน ไปมหาลัยพร้อมๆกัน กินข้าวเช้าด้วยกัน เค้าก็ส่งเราขึ้นเรียนทุกวัน พักเที่ยงก็มากินข้าวด้วยกัน เดินมาส่งขึ้นเรียนอีก ตอนเย็นใครเรียนเสร็จก่อนก็โทรมา ไปหาข้าวกินกัน แล้วกลับบ้านด้วยกัน คุยโทรสับ โทรหากันตลอด เวลาเราขับรถกลับบ้าน เค้าก้อจะคุยโทรสับเป็นเพื่อนเราจนเราถึงบ้านตลอด ช่วงเวลานั้น มีแต่ความทรงจำดีดีให้แก่กัน เค้าบอกรักเราทุกๆวัน เค้าเป็นคนขี้หึงมากๆ เช็คมือถือเราตลอด เช็ค ไดอารี่เราตลอด  แต่เราก็ยอมเค้าทุกอย่าง ยอมที่จะไม่คุยกับผู้ชายคนอื่น ยอมที่จะไม่มองหนุ่มๆ ยอมที่จะตัดคนที่เข้ามาจีบอยุ่ตอนนั้นออกไปจากชีวิต  เพื่อให้เค้าสบายใจ ระหว่างที่เค้าคบกันเรา เค้าเองก็ไม่มองใครเลย ไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนเลย แต่ก็ยังคุยกับแฟนเก่าอยู่ แฟนเก่าเค้าก็โทรมาบ้าง เค้าก็เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเราให้แฟนเก่าฟัง บอกว่า คบกับคนนี้อยู่มีความสุขมากๆ ไปไหนด้วยกันตลอด

ช่วงก่อนปีใหม่ ตอนนั้นคบกันมาได้ไม่ถึงเดือน เค้าก็มาเจอแม่เรา คุยกันเป็นอย่างดี เค้าก็บอกกับแม่เราว่า เค้ารักเรามากๆ แต่กลัวเราทิ้งเค้า เค้าบอกอย่างนี้กับแม่เรา คุยกับแม่เราเรื่องเรา แม่เราก็เห็นว่า เค้าก็คิดจริงจังกับเราอยู่ กับคนนี้ แม่ก็โอเคด้วย โอเคกว่าคนอื่นๆที่เคยเข้ามาจีบ  เราใช้รถยี่เดียวกัน แล้วเราอยุ่ในคลับรถยี่ห้องนี้ ก็เลยชวนเค้าเข้าคลับด้วยกัน พี่ๆในคลับก็เลยชวนเค้ามาเตะบอลกันทุกๆสัปดาห์ตั้งแต่6โมงถึง3ทุ่ม เราก็ไปกับเค้าทุกครั้ง แล้วเค้าก็มาส่งบ้าน พ่อแม่เราก็เริ่มเป็นห่วง เพราะเราก็เป็นลูกสาวคนเดียว ไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหน กลับบ้านดึกๆดื่นๆ พ่อแม่ก็เป็นห่วงเป็นธรรมดา ห่วงการเรียนด้วย แต่พ่อแม่ก็เห็นว่า ถ้าเราทำอะไรแล้วมีความสุขก็ทำไป ได้อยู่กับคนที่เรารัก คนที่เราชอบ คนที่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุข ก็อยู่ไป จนกลายเป้นว่า เวลาช่วงนั้นไม่ค่อยมีเวลาให้พ่อแม่เลย 

แต่ปัญหาก็เกิดคือ แม่ของเค้าหวงเค้ามากกกกก จะคบกับใครก็ต้องสืบประวัติ บ้านอยู่ไหน ขับรถอะไร ครอบครัวเป็นยังไง พ่อแม่ทำอะไร  ถึงกับมีหลายรอบที่เคยโทรมาบอกให้เราเลิกคบกัน(ตอนที่เรานั่งกินข้าวอยุ่กับเค้า) เพราะ เราเทียบอะไรกับแฟนเก่าเค้าไม่ได้!!! แม่เค้าบอกว่า ถ้าจะหาคนใหม่ ก็หาให้มันดีกว่านี้สิ หาให้ดีกว่าคนเก่าด้วย...  แม่เค้าบอกว่า เป้นเพราะคณะที่เราเรียน... (เราเรียนคณะและมหาลัยรัฐบาลที่คะแนนมาเป็นอันดับ1ของสายศิลป์-- แล้วมันไม่ดีตรงไหน) พี่สาวของเค้าก็เรียนคณะเดียวกับเรา  บ้านเรามีกินมีใช้ เรามีรถขับ ไม่คิดที่จะไปเกาะใครกิน แล้วเราไม่ดีตรงไหน...???  ส่วนแฟนเก่าเค้า เราขอไม่พูดถึง...   เค้าบอกว่า เรื่องแม่เค้า เค้าจัดการเองได้ เพราะตอนคบกับแฟนเก่าแรกๆ แม่เค้าก้อไม่ยอมรับ คบกันมา3ปี แล้วแม่ก็เพิ่งจะยอมรับ...

เรื่องแม่ก็จบไป เพระเค้าบอกว่า เค้าจัดการได้ ตอนเค้าขอเราเป้นแฟน เราคิดอยู่นานมาก เพราะ เรากลัวปัญหาเรื่องแฟนเก่าเค้า เพระมีแต่คนเตือนมา เค้าคบกันมานาน ยังไงก็ต้องตัดยากอยู่แล้ว แต่เราถามเพื่อนๆเค้าแล้ว เพื่อนๆเค้าบอกว่า เค้าจบกับแฟนเก่าแล้วจริงๆ ไว้ใจเค้าเถอะ คนอื่นที่ไม่จบ ก็คือแม่เค้า กับพี่สาวเค้า (ยังชอบแฟนคนเก่าอยุ่) ตลอดเวลาที่คบก็เค้าก้มาเล่าทุกๆอย่างให้ฟังหมด  เค้าก้อชอบมาพูดว่า แม่เค้า พี่สาวเค้าบอกว่า ชอบแฟนเก่ามากกว่า น่ารักกว่า สวยกว่า  เราต้องมานั่งฟังอะไรแบบนี้เกือบทุกๆวัน แต่เราก็พยายามจะเข้าใจ ว่าคนที่คบกันมา5ปี กับคนใหม่ ยังไงเค่าก้อต้องชอบคนเก่ามากกว่าอยู่แล้ว


มีช่วงหยุดกีฬามหาลัย1สัปดาห์ กลางเดือนมค. ก็แพลนกันว่าจะไปเที่ยวไหนกันบ้างในแต่ละวัน วันนั้นตรงกับวันพุธ เค้าโทรมาตั้งแต่6โมงเช้า เพราะต้องออกไปทำธุระให้แม่ ระหว่างที่เค้าขับรถ ก็เลยโทรมาคุยกับเรา ว่าจะไปเที่ยวไหนยังไงดีวันนี้ พอเค้ากลับถึงบ้าน ก็ไปนอนต่อ เราก็นอนต่อ เค้าก็บอกให้เราโทรไปปลุกเค้าด้วยตอน8โมง  พอ8โมง เราก็โทรไปปลุก คุยกันได้แป๊ปเดียว เค้าก็มีสายซ้อน เค้าเลยบอกว่า เดี๋ยวโทรกลับนะ แล้วเราก็รอ แต่มันนานผิดปกติ เลยโทรกลับไป เค้าเลยกดตัดสายเราทิ้ง...  แล้วตอน8โมงครึ่ง เค้าก็โทรมา บอกว่า เราเลิกกันเถอะ .........   เค้าคิดว่า เราคบกันเร็วเกินไป เป็นเพื่อนกันดีกว่า เราเลยถามว่าทำไม ทำไมถึงเป้นงั้นได้ ทุกอย่างกำลังเดินไปได้สวย เราก็เลยนึกว่าแม่เค้าให้บอกเลิก ก็เลยถามไปว่า มีปัญหากับแม่หรอ เค้าก็บอกเปล่า เค้ารูสึกว่ามันเร็วไปจริงๆ แล้วเราก็วางสายไป ความรู้สึกตอนนั้น เหมือนตายทั้งเป้น คิดอะไรไม่ออก ได้แต่นั่งร้องไห้อยุ่บนเตียง เอาผ้าขนหนูซับหน้า นอนลงบนเตียง อยุ่นิ่งๆสองชั่วโมง แม่ก็เริ่มแปลกใจว่าทำไมตื่นสาย แม่ก็เลยขึ้นมาดูบนห้อง เห็นนั่งร้องไห้ เลยเถามว่า เกิดอะไรขึ้น ตอนนั้นแม่ตกใจมาก เพราะเราร้องไห้จนตาบวม พูดอะไรไม่ออก  ก็เลยบอกว่า เค้าบอกเลิก แม่ก็ปลอบๆ

ตอนสิบโมงกว่าๆ เค้าก็โทรมา บอกว่า ขอโทษที่ต้องทำอย่างนั้น แฟนเก่าเค้าโทรมาร้องไห้ แล้วขอให้เค้าบอกเลิกเรา แฟนเก่าเค้าทนไม่ได้ที่เห็นเค้าคบกับเราอย่างมีความสุข เลยขอให้เค้าเลิกกับเรา แล้วรอจนกว่าตัวแฟนเก่าเองจะมีผู้ชายเข้ามาจีบ จนกว่าจะหาแฟนใหม่ได้ แล้วเค้าถึงจะไปจีบคนอื่นได้  แล้วตัวผู้ชายเองก็ยอม โทรมาบอกเลิกเรา โดยที่มีแฟนเก่าอยุ่ในสาย แล้วไม่ให้เรารู้... เค้าก็บอกว่า ที่ทำไปอยางนั้นก้อเพื่อให้แฟนเก่าเค้าสบายใจ เค้าคิดว่า บอกเลิกไปตอนนี้ ยังไงก็ยังกลับมาคบกันได้ เพราะเรียนอยุ่ใกล้กัน เจอกันทุกวันอยุ่แล้ว ถ้ากลับมาคบกัน แล้วปิดแฟนเก่าไว้ ก็ยังได้เลย หลังจากนั้น เค้าก้อโทรมาง้อตลอด โทรมาชวนออกไปกินข้าว โทรมาขอโทษ เราเลยบอกว่า ถ้าจะกลับมาคบกับเรา ก็ต้องจบกับคนเก่าให้ได้ เค้าก็โทรไปเคลียกับแฟนเก่า แต่เค้าก็บอกว่าเคลียไม่ได้...  สงสารเค้า... เราไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ที่แบบแฟนเก่ายังจะเข้ามามีอิทธิพลอะไรในชีวิต จบกันไปแล้วก็ต้องมีขอบเขต แฟนเก่าก็คือแฟนเก่า เราก็ต้องลำดับความสำคัญให้ได้

หลังจากนั้นวันสองวัน เราไปมหาลัย ไปส่งงาน เค้าก็เลยไปหา แล้วขอโทษ บอกว่า กลับมาคบกันได้มั๊ย แต่ปิดแฟนเก่ากับแม่เค้าไว้ (เห็นเราเป้นตัวอะไร!!!) พอดีวันนั้น เราจะเอารถไปเข้าศูนย์ เค้าก็เลยขอนั่งไปเล่นๆด้วย พอออกจากมหาลัยปุ๊ป โทรสับเค้าก็ดัง แล้วเราก็พอเดาได้ว่าใครโทรมา แฟนเก่าเค้านั่นเอง เค้านั่งง้อแฟนเก่าบนรถเรา!!! ตั้งแต่สยาม ไปถึงเอกมัย!!! เราพยายามระงับอารมณ์ให้ได้ เพราะไม่อยากให้มีปัญหา เราก็ยอมเค้ามาตลอด ไม่เคยเรียกร้อง ไม่เคยขออะไรจากเค้า เค้าโทรมาปรึกษากับเพื่อนสนิทเราตลอด ว่าควรจะทำยังไงดี เค้ารักเรามาก อยุ่กับเราแล้วมีความสุข เรามีเวลาให้เค้าเยอะ ซึ่งแฟนเก่าไม่มีเวลาให้เค้าเลย เรามีอะไรหลายๆอย่างที่แฟนเก่าเค้าให้ไม่ได้ ช่วงสองสามวันหลังจากที่เค้าบอกเลิกเรา เราเลยบอกเค้าว่า ถ้าจะให้ปิดแฟนเก่า เราทำไม่ได้ เลยให้เค้าเลือกว่าจะเลือกใคร เค้าก็เลือก ว่าจะอยู่คนเดียว ไม่อยากให้ใครต้องเจ็บ หรือเสียใจ แต่ยังขอเป็นมากกว่าเพื่อนกับเรา เป็นเพื่อนมากกว่าเพื่อนสนิทที่ไปนั่งกินข้าวด้วยกันทุกมื้อทุกวัน กลับบ้านด้วยกัน คุยกันตลอด ตอนแรกเราก็คิดที่จะยอม แต่เพื่อนๆเราก็ห้าม ไม่งั้น เราก็จะกลายเป้นกิ๊กเค้า มันจ็จะไม่จบกัน  หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์ แฟนเก่าก็ขอให้เค้ากลับมาคบกันกับแฟนเก่าเหมือนเดิม ขอร้องให้ผู้ชายบอกรักเค้าทุกวัน ทำให้เค้ารู้สึกดี ขอให้ไปเที่ยวไหนด้วยกันตลอด ขอให้ผู้ชายทำดีกับเค้า เพราะเค้าจะสอบกลางมีนา เค้าอ่านหนังสือไม่ได้ ขอให้ผู้ชายทำทุกๆอย่างเพื่อให้เค้ามีความสุข แม้ว่าจะต้องฝืนตัวเอง  และแล้ว เธอก็กลับมา และเราก็ต้องเป้นคนที่จากไป ผู้ชายโทรมาบ่นกับเราตลอดว่า อยุ่กับแฟนเก่าแล้วไม่มีความสุข มีแต่ทะเลาะกัน เวลาไปเที่ยวกับแฟนเก่า ก็แอบโทรมาหาเราตลอด แต่เค้าบอกว่า เราห้ามโทรไปหาเค้าตอนเค้าอยุ่กับแฟนเก่า ไม่อยากให้แฟนเก่าคิดมาก ไม่อยากให้มีปัญหา พอเราโทรไป เค้าก็ตัดสายเราทิ้งตลอด sms ที่เราส่งไป เค้าก็ลบทิ้งทั้งหมด เพราะแฟนเก่าเช็คมือถือเค้าตลอด เมลก็ห้ามส่ง msn ก็ต้องblock เรา เพราะแฟนเก่าเช็ค หลังๆมานี่ วันไหนที่ผู้หญิงว่าง ไม่มีเรียน ผู้ชายก็จะขับรถไปรับ แล้วมามหาลัยด้วยกัน มานั่งอ่านหนังสือรอผู้ชายเรียน(อยู่กันคนละมหาลัย ผู้หญิงอยู๋หอ) 
และแล้ว ก็มีหลายรอบที่แฟนเก่าเค้า บอกว่า บางทีก็รูสึกเมหือนว่า ฝืนตัวผู้ชายอยุ่เมหือนกัน เหมือขอร้องให้ผู้ชายทำอะไรที่ไม่มีความสุข แฟนเก่าเองก็รู้ว่า ผู้ชายยังรักเราอยุ่ บางทีก็รู้สึกอยากปล่อยไป ให้เค้ากลับมาคบกับเรา เพราะได้มาแค่ตัว แต่ไม่ได้หัวใจผู้ชายมา  พอผู้ชายได้ยินอย่างนั้น ก้อโทรมาหาเราตลอด เหมือนว่าจะสานสัมพันธ์ต่อ แต่แล้ว แฟนเก่าเค้าเองก็มีนโยบายร้อยแปดพันอย่างในแต่ละวัน  บางวันก็คิดอยากปล่อยผู้ชายให้กลับมาคบกับเราอย่างมีความสุขกันต่อไป แต่บางวันก็รูสึกว่า ขาดผู้ชายไม่ได้ ไม่อยากให้เค้าจากไปไหน ขอให้เค้าทำดีด้วย    เราก็รอให้เวลามันผ่านไปเรื่อยๆ  ผู้ชายบอกว่า กลางเดือนมีนา หลังจากแฟนเก่าสอบเสร็จ ก็คือจบ ถึงตอนนั้น เค้าก้จะเลือก ว่าจะกลับมาคบกับเรา หรือจะกลับไปคบกับแฟนเก่า หรือจะอยุ่คนเดียว เราก็พอจะเดาคำตอบทุกๆอย่างได้......


ระหว่างสองสามอาทิตย์ที่แฟนเก่าเค้ากลับมา เค้าก็ยังโทรหาเราตลอด เราก็ยังตัดเค้าไม่ได้ มีหลายครั้งที่อยากโทรไปหา มีหลายครั้งที่รู้สึกขาดอะไรไปบางอยบ่างในชีวิต ความรู้สึก ความเคยชินแบบเดิมๆมันหายไป ตื่นมาแล้วไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่นั่งอยุ่นิ่งๆบนเตียง การที่จะเริ่มวันใหม่อยากมีความสุขโดยไม่มีเค้ามันยากมาก เพ่อนเค้าเองก็ให้กำลังใจเรา เพื่อนเราเองก็ให้กำลังใจเราดีมาก โทรมาถามตลอดว่าเราโอเคมั๊ย อยู่กับเราตลอดเพื่อไม่ให้เราเหงา เมื่อวันเกิดเค้าที่ผ่านมา เค้าก็ขอให้เราไปเที่ยวกับเค้าครั้งสุดท้าย เราก็โดดเรียนไปเที่ยวกับเค้าทั้งวัน ไปไหว้กระทั่วกทม. กับเค้า ไปดูหนังเรื่องสุดท้ายกับเค้า แล้วตอนค่ำๆ เค้าก็ไปดูหนังกับแฟนเค้าต่อถึงเที่ยงคืน...  มันเป้นอย่างนี้ตลอด เค้ามาหาเราตอนเช้า มากินข้าวกับเราตอนเช้า พอตกเย็นเค้าก็ขับรถไปรับแฟนเก่าออกมาดินข้าว เราต้องมานั่งรับรู้เรื่องทุกอย่างแบบนี้ เค้าทะเลาะกับแฟนเก่า เค้าก็เอามาเล่าให้เราฟัง  มีหลายรอบที่เราไปบ่นให้เพื่อนเค้าฟัง ว่าเราคิดถึงเค้า เรารักเค้า เค้าเองก็ไปบ่นอยางนี้ให้เพื่อนเค้าฟังเมหือนกัน จนเพื่อนหลายคนเค้าก็บอกว่า  " มึง2คนก็ชอบกันรักกัน แต่ทำไมมึง2คนถึงไม่ได้อยู่ด้วยกันวะ "  เราได้ยินประโยคนี้ทีไร น้ำตาก็ไหลทุกที หลังๆมานี้ เราพยายามจะตัดเค้า พยายามจะเลิกยุ่งกับเค้า เพราะ ถ้าเรายั่งยุ่งต่อไป เค้าก็จะไม่รูสึกว่าขาดเรา เราก็จะกลายเป็นกิ๊ก เค้าก็จะคบ2คนในเวลาเดียวกัน เราก็จะกลายเป็นตัวเลือกของเขา โดยที่ไม่รู้ว่าจะถูกบอกเลิกอีกครั้งเมื่อไหร่  เราพยายามมากๆที่จะตัดเค้าออกจากชีวิต พยายามจะอยุ่คนเดียวให้ได้ เมื่อวันวาเลนทายที่ผ่านมา เค้าเอาดอกไม้มาให้เรา แล้วชวนเราอ่านหนังสือด้วยกัน เพราะใกล้จะสอบไฟนอลแล้ว แต่เราก็ปฎิเสธไป เพราะว่ามันจะยิ่งทำให้เราตัดเค้าไม่ได้ เรารูว่าเดราควรจะทำอะไร เราควรถอยออกมาแล้วให้เวลามันพิสูจน์ เพื่อนๆทุกคนบอกว่ารอให้เวลาผ่านไป แล้วสักวันนึง เราอาจจะกลับมาเป้นเพื่อนที่ดีต่อกันก็ได้ หรือสักวันเราอาจจะกลับมาคบกัน ถ้าเราไม่มีใคร แล้วเค้าไม่มีใคร เมื่อเช้าเค้าก็โทรมา บอกว่า เค้าคุยกับแฟนเก่า แล้วจะลองกลับมาคบกันดู ต่อไปนี้เค้าจะไม่โทรมาหาเราแล้ว แต่เค้ายังอยากรูเรื่องราวของเรา ให้เราสร้างเมลขึ้นมาใหม่อันนึง แล้วใช้ด้วยกัน ให้เราเขียนไดอารี่ส่งไปในเมลนั้น เค้าจะได้รูว่าเราทำอะไรบ้างในแต่ละวัน เรารู้สึกยังไงบ้าง แต่เราก็ไม่ทำ เพราะมันก็ยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่  พอวางโทรศัพท์จากเค้าไป เค้าก็โทรมาอีก เราก็ยังรับอีก วางไป เค้าก็โทรมาเซ้าซี้อีก ถามว่า เรายังรักเค้าอยู่มั๊ย เค้ายังรักเราอยุ่นะ รักมากๆด้วย  
เพื่อนเค้าเคยให้เราฟังเพลง ปล่อยไปตามหัวใจ ของ ฟลัว

ถามใจเธอเองหรือยัง ว่าใครที่เธอเลือก
           
คนที่เธอคบอยู่ กับคนที่เพิ่งรู้จัก
               
แต่เธอกลับรักเขาเท่ากันๆ
                  
รู้ดีว่าเธอกลุ้มใจ เพราะการเลือกใครสักคน
          
และเป็นคนที่ดีทุกอย่าง กับอีกคนที่ใช่ทุกอย่าง
   
ฉันรู้ว่าเธอสับสน


แต่หากว่ามันยิ่งนานยิ่งเจ็บ ยิ่งทำร้ายใจทุกข์ทน

ต้องมีสักคนที่จะต้องเจ็บ เพื่ออย่างน้อยก็ให้มีคนหลุดพ้น

             
* ปล่อยไปตามหัวใจ เลือกรักใครสักคน
   
ไม่ต้องคิดคำนึงถึงเหตุผล เลือกคนที่เธอต้องการ
               
ปล่อยไปตามหัวใจ และรักเขาให้นานๆ
  
แม้ว่าคนที่เหลือ นั้นจะคือตัวฉัน

ก็ดีกว่ารักเรานั้น เป็นอย่างนี้

แต่หากว่ามันยิ่งนานยิ่งเจ็บ และคงไม่มีใครจะหลุดพ้น

มันก็จริง ถ้ายังรั้งกันอย่างนี้ต่อไปความรูสึกดีดีที่มีให้กัน มันก็จะไม่เหลือ
การที่จะรูจักใครสักคนและรักเค้า มันง่ายกว่าการลืมเค้าจริงๆ
เราบอกเค้าว่าจะเย็บตุ๊กตาหมีให้เค้าวันเกิดเค้า แต่แล้ว เราก็เย็บให้ไม่เสร็จ เพราะเค้าบอเลิกเราก่อน เราพยายามจะเย็บ แต่ทุกๆครั้งที่เย็บ น้ำตามันก็ไหล ตอนนี้พยายามจะอยู่กับพ่อแม่ อยุ่กับเพื่อนๆให้มากที่สุด พยายามจะไม่ฟุ้งซ่าน แต่ก็ไม่รูว่าจะทำได้แค่ไหน เลิกกันได้เดือนกว่าแล้ว แต่เรายังตัดเค้าไม่ได้ บางทีก็รู้สึกอยากเข้าสัดเข้าวาทำจิตใจให้สงบบ้าง เผื่ออะไรๆจะได้ดีขึ้น ตอนนี้เราอ่านหนังสือไม่ได้เลย คิดถึงเค้าตลอดเวลา อยุ่บ้านคนเดียวไม่ได้ เมื่อวานเลยออกไปอ่านหนังสือคนเดียวที่สยาม แต่มันก็เหงา อยุ่ไม่ติด เลยไปอ่านร้านกาแฟในมหาลัย แล้วก็อ่านไม่ได้อยุ่ดี แล้วก็เลยไป่อานเซ็นทรัลเวิล ใจมันอยุ่ไม่สุขอยุ่ดี ไม่รูว่าจะต้องทำยังไงถึงจะลืมเค้าได้  บางครั้งก็มีคำถามขึ้นมาในหัวตลอดว่า ทำไม?
ทำไมตอนนี้เราถึงไม่ได้อยุ่กับเค้า?
ทำไมตอนนี้เราถึงไม่ได้นั่งอ่านหนังสือกับเค้า?
ทำไมตอนนี้เราถึงอยุ่คนเดียว?
เราทำอะไรผิดหรอ ทำไมเราถึงต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ เค้าเนคนมาจีบเรา แล้วทำให้เรารู้สึกดีไม่ใช่หรอ?
ทำไมเราถึงตัดเค้าไม่ได้สักที?
คำถามทุกคำถามวนเวียนอยุ่ในหัวตลอดเวลา
ทุกๆอยางที่เราทำ ก็จะนึกถึงเค้า ทุกๆที่ๆเราไป เราก็จะนึกถึงเค้า ทุกๆเพลงที่เราฟัง เราก็จะนึกถึงเค้า จนต้องเปลี่ยนแนวเพลงที่ฟังในรถ จากเลพงไทย อารมอินเลิฟ มาเป้นฟังเพลงฝรั่งฮิบหอปที่ฟังเนื้อร้องไม่ค่อยออก มีหลายครึ่งที่ขับรถกลับบ้านคนเดียว ได้ฟังเพลงโดนๆ แล้วน้ำตาก็ไหลทุกที เราไม่รูว่าจะทำยังไงดี เพื่อให้ลืมเค้าให้ได้เร็วที่สุด ตอนนี้ก็มีคนเข้ามาจีบเรา แต่เราก็กลัวการเริ่มต้นกับใคร เพราะเรากลัวว่า เค้าจะเข้ามาเป็นแค่คนที่ทำให้เราหายเหงา เรากลัวทำให้คนที่เข้ามาจีบเราเสียใจ กลัวว่าจำทำให้เค้าเข้ามาเป้นแค่ทางผ่าน เราไม่รูว่า จะอยุ่คนเดียวยังไง


อยากได้คำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ว่า เมื่อเจอปัญหาแบบนี้ ทำยังไงถึงจะลืมใครสักคน ทำยังไงถึงจะตัดใครสักคนออกจากชีวิตได้ ทำยังไงถึงอยุ่คนเดียวโดยไม่คิดถึงเค้าได้
อยากให้สาวๆจีบันช่วยเป็นกำลังใจให้เราหน่อยนะ ขอบคุณมากๆค่ะ ขอบคุณที่ฟังเราเล่ามายาวเหยีดขนาดนี้


ปล. เพื่อนๆเราที่คณะ ห้มีหลายคนที่เข้ามาเล่นเว็บนี้ คงรู้ดีว่าเราคือใคร ช่วยเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ
ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าใช้ภาษาไม่สุภาพ หรือผิมคำผิด หรือสะกดไม่ถูก