นี่หรือตำรวจไทย

0 54
    เรื่องมีอยู่ว่ามีขโมยขึ้นบ้านค่ะ อยู่มาตั้งแต่เล็กจนโต ครั้งนี้เป็นครั้งแรกค่ะ แต่มีกระเป๋าของน้องสาวเท่านั้นที่หายคิดว่าคงเป็นเพราะหยิบง่าย แต่เราก็แปลกใจนะเพราะ Laptop เราก็วางอยู่ใกล้ๆแต่ขโมยไม่เอา ที่น่ากลัวคือมันอยู่ที่หัวเตียงเราค่ะ เรากับน้องเลยไปแจ้งความที่สน.วัดพระยาไกร
    ตำรวจน่ารักมากกกก...เกี่ยงกันลงบันทึกค่ะ ตำรวจบอกว่าก็ทำได้แค่นี้แหละของหายในบ้านจับมือใครดมไม่ได้ เราก็ถามตำรวจว่าเห็นที่อื่นเค้ามีกล่องแดงมาให้ตำรวจเช็คความปลอดภัย เราว่าบ้านเราช่วงนี้มีขโมยขึ้นบ้านบ่อย แถมกระชากสร้อยกระชากกระเป๋าถี่มาก ทำยังไงซอยบ้านเราจะมีกล่องแดงได้บ้าง มีตำรวจมาคอยตรวจจะได้อุ่นใจขึ้น(อันนี้เป็นแค่ความคาดหวังนะคะ) 
    ตร.เค้าก็บอกว่ามีติดอยู่ที่นึงไง แต่มันไกลบ้านเรามากอะค่ะ แถมมันเป็นถนนเส้นใหญ่ เราบอกว่าอยากมีในซอยหนะค่ะ ตร.ตอบกลับมาว่า อยากติดมันหน้าบ้านเลยว่างั้น เรางี้ปรี๊ดเลยค่ะ แต่พยายามรักษาอาการ บอกว่าในซอยมันมีบ้านอยู่หลายหลังมันไม่ได้ได้ประโยชน์แค่เราหรอก ก็นั่งเขียนบันทึกไปอีกซักพักตร.ก็พูดเรื่องกล่องแดงอีกว่าอยากจะติดหน้าบ้านเลยใช่มะ เราเลยตอบไปว่าได้ก็ดี ตรงอีกนายเห็นเราปี๊ดเลยพูดแทรกขึ้นมาว่าไว้จะไปดูให้นะ 
    มีตร.อีกคนเดินเข้ามาถามเรากับน้องว่าอยากกินขนมมั้ย แล้วก็ยื่นซองใสใส่เม็ดยาเล็กๆสีแดงมาให้ (ยา..) เราว่าถึงล้อเล่นมันก็ไม่ควรค่ะ แล้วเรากับน้องก็เอาบันทึกประจำวันไปถ่ายเอกสารข้างๆสถานี เค้าก็ตะโกนมาว่าไม่ต้องไปทั้งคู่หรอก เหลือไว้เป็นตัวประกันคนนึง เราเลยตอบไปว่าไม่ได้หรอกค่ะแถวนี้มันน่ากลัว
    คือเพื่อนๆต้องเห็นลีลา น้ำเสียง การพูดจาของคุณตำรวจเหล่านี้นะคะ มันช่างยั่วยวนจริงๆค่ะ หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านแต่เรื่องยังไม่จบค่ะ มีคนโทรมาบอกว่าเก็บบัตรประจำตัวน้องเราได้ น้องเราก็เลยโทรไปหาตำรวจเผื่อว่าจะเป็นประโยชน์ และจะทำอะไรได้มากกว่าลงชีวิตประจำวัน ตำรวจที่รับโทรศัพท์กลับพูดว่า "แล้วไงต่อครับ แล้วจะให้ตำรวจทำอะไร " แล้วก็เสียงเหมือนไม่อยากรับเรื่อง น้องเราเลยบอกว่า "ก็คิดว่าตร.จะลงบันทึกอะไรเพิ่มเติม แล้วก็อาจจะทำอะไรได้มากขึ้นค่ะ" ตำรวจตอบว่า "ก็ถ้ารู้ตัวคนร้ายก็จะไปจับให้" น้องเราเลยบอกว่า "อย่างนี้คือเราต้องไปสืบสวนเองใช่มั้ยคะ"
    เพิ่มเติมอีกนิดนะคะ ตร.บอกว่าหลังจากนี้ขโมยคงไม่เยอะละ เพราะตำรวจไม่ต้องไปเฝ้าพันธมิตร แต่เราว่าคงไม่ลดลงเพราะมีตร.อย่างพวกคุณๆมากกว่า
    ขอบคุณเพื่อนๆที่ตามอ่านนะคะ ยาวไปหน่อยแต่มันมาจากความอัดอั้น