อกหักเรื่องเล็กหรือใหญ่?

ฮัลโหลลล ชาวจีบัน
ตื่นเต้นจังค่ะพึ่งหัดตั้งกระทู้ที่นี้เป็นครั้งแรก
ไม่พูดพร่ำทำเพลงล่ะ เรามาเว้าซึ่งๆ หน้าเลย

T_T ใครเคยอกหักบ้างยกมือขึ้นนนน ~
นุ๊กก็กำลังอยู่ในช่วงเวลานั้นพอดี ตอนนี้หายอาการเศร้าโศกเสียใจมาพอดูแล้ว
อยากจะรู้ว่า เพื่อนๆ เวลามีปัญหาแบบนี้ มีวิธีจัดการกับมันยังไงค่ะ?
จมอยู่กับความรู้สึกเศร้าแบบนี้นานมั้ย? แล้วทำยังไงให้ดีขึ้น?

คือตอนนี้ เราก็น่าจะอยู่ในช่วงเวลาที่ปรับตัวเข้าสู่สภาวะปกติ ?.... บ้างแล้ว
ช่วงแรกๆ มันเจ็บมากๆ คิดแต่เรื่องนี้วนไปวนมาตลอดเวลาเลย
ทำงานอยู่ก็คิด กินข้าวก็คิด จะไปไหนทำอะไรก็คิด
เพลงที่ไม่เคยใส่ใจฟังเนื้อร้อง......

ทำไม๊ .... ทำไม .... ตอนนี้มันถึงได้ฟังแล้วช่างโดนซะทุกเพลงเลย ...
ให้ตายเหอะ

ที่ว่าเข้าสู่สภาวะปกตินี่คือ นุ๊กเริ่มรู้สึกนึกคิดได้ เริ่มใช้เหตุผลมาคิดประมวลสถานการณ์ต่างๆ
จากเริ่มแรก หน้ามืดตามัว ใครพูดอะไรก็ไม่ฟังซักกะอย่าง
ไม่ยอมรับ ไม่มองรอบข้าง
ตอนนี้ ... เริ่มพิจารณาดู เห็นความเป็นจริงเริ่มปรากฏ ก็เริ่มเสียใจน้อยลง

ถามว่าเราเสียดายเค้ามากมั้ย .. คำตอบก็คือไม่
แค่รู้สึกหวิวๆ ที่จะไม่มีคนคนนี้อยู่ข้างๆ เราอีกแล้ว
เอ๊ะ ... ที่ผ่านมา เค้าใส่ใจเรารึป่าว ? ก็ไม่เท่าไหร่อีกนั่นแหละ
ผู้ชายก็งี้ เป็นได้แค่ช่วงโปรโมชั่น เหอๆ
อนาคต เราพอใจจะสร้างครอบครัวกับเค้ามั้ย ... ก็ไม่อีกอ่ะ (เรื่องมากจริงแม่คุณ แล้วหล่อนไปเลือกคบทำไมกะคนนี้เนี่ย)
เอิ่มมม ก็คือ เราเคยรู้จักในฐานะรุ่นพี่รุ่นน้องในมหา'ลัย สนิทกันดี
พอมาเปลี่ยนสถานะเป็นอย่างอื่น มันก็รู้สึกว่าไม่ใช่ซะแล้ว
เฮ้อออ เสียดายเวลาที่ผ่านมาก็เสียดายนะ แต่ก็ไม่อยากเจอหน้าอีกแล้ว
ตอนนั่งรถผ่านที่ที่เคยไปด้วยกัน มันก็คิดถึงเวลานั้นทุกที