เจอคนนิสัยแบบนี้ พูดไม่ออกเลยคะ :(

สวัสดีคะ วันนี้มีเรื่องมาระบายคะ เรื่องนี้เกิดขึ้นหลายสัปดาห์แล้วนะคะ 

>> เรื่องยาวหน่อยนะคะ 

 

เกริ่นก่อนเลยนะคะว่าอายเนี้ยทำงานอยู่ร้านถ่ายเอกสารคะ เป้นร้านของน้าคะ แล้วอยู่ในห้องสมุดของมหาลัยแห่งหนึ่ง (ไม่ขอเปิดเผยชื่อนะคะ)

ปกติก็จะมีงานเยอะคะ พวกถ่ายหนังสือ เอกสารแบบชีท อะไรแบบนี้คะ 

ปกติจะมีลูกค้าคนนึงคะ เค้าจะมาทุกเสาร์- อาทิตย์ เป้นผู้หญิง ผมหงอกแล้วคะแต่ท่าทางการพูดของแกยังไม่แก่เท่าไหร่  

ตอนที่มาทำงานแรกๆ น้าสะิกิดแล้วชี้ให้ดู เลยถามว่าทำไมหรอ ป้าเค้าทำไม น้าเลยบอกว่า เดี๋ยวเจอแกแล้วจะรู้เอง ตอนนั้นก้ไม่ได้คิดอะไรมากมายนะคะ คิดว่าแกคงจะชอบมาถ่ายเอกสารเยอะๆ

 

ครั้งที่ 1

 

แล้วพอวันนั้นแกเอาหนังสือวารสารมาถ่ายคะ วันนั้นงานยุ่งมากคะ งานเยอะมากกกก

แล้วแกก้เขียนเลขหน้า เขียนชื่อเรียบร้อยคะ อายเลยบอกว่า ตั้งไว้ก่อนนะคะ อีก 1 ชั่วโมงค่อยมารับงานนะคะ แกก้ทำหน้าตกใจ  แล้วแกบอกว่ารับเลยไม่ได้หรอ ตั้ง 1 ชั่วโมง ช่วยลัดคิวให้หน่อย

อายก้แบบว่า

 "โอ้โห งานกองแบบนี้ ยังให้ลัดคิว แล้วจะทำทันได้ไง คนอื่นเค้าก้รอ คนที่มาก่อนเค้ายังรอได้เลย" 

อายก้พูดไปว่า " ไม่ได้คะ คนอื่นเค้าก้รอเหมือนกัน ป้าก้ต้องรอเพราะมาหลัง ตามคิวอย่างเดียวคะ "

แกก้ทำหน้าไม่พอใจ แล้วเดินสะบัดไปคะ สุดท้ายแกก้ต้องรอ 1 ชม.

 

ครั้งที่ 2 คะ 

แกมาอีกแล้วคะ แบบครั้งที่ 1 เป๊ะๆ แล้วทีนี้แกอ้างว่าแกจะไปกรุงเทพคะ น้าอายก้หันหน้ามาสั่นหัว ประมาณว่าไม่ต้องๆ ให้แกรอเลย  สุดท้ายแกก้ต้องรอแบบไม่พอใจเหมือนเดิม  น้าอายบอกว่า ตอนที่อายยังไม่มาทำงาน แกก้อ้างแบบนี้คะ แต่ตอนนั้นแกบอกว่าแกจะย้ายบ้าน แต่แกไม่ได้ย้ายคะ   พอแกมารับงาน ประมาณ 1 ทุ่มคะ น้าอายถามว่า แล้วไม่ไปกรุงเทพแล้วหรอ แกก้พูดไม่ออกคะ แกบอกว่า ไปกรุงเทพอะไร ไม่ได้ไปเลย - - *  เงิบเลยคะ

 

คือแกเป้นคนที่ชอบแซงคิวคะ ชอบขยิบตา ทำหน้าน่าสงสาร แต่ไม่น่าสงสารเลยคะ

 

ครั้งล่าสุดคะ

แกมาถ่ายหนังสือพิมพ์คะ วันนั้นน้าอายถ่ายเอกสารอยู่คะ อายก้นั่งเล่น พอเห้นแกมาแล้วก้นั่งมอง เห้นแกขีดๆเขียนๆลงบนหนังสือพิมพ์คะ แกใช้ดินสอเขียนนะคะ แล้วอายก้มองว่าเอ๊ะ แกเอาดินสอมาจากไหน ปกติแกไม่เคยพกดินสอเลยคะ ยืมทางร้านตลอด แล้วพอแกขีดๆเขียนๆลงบนหนังสือพิมพ์  ( ของทางห้องสมุด ) เสร็จ แกก้เอาดินสอไปใส่ไว้ที่เดิม นั่นก้คือกล่องใส่ดินสอที่ทางร้านไว้ขายคะ พอแกทำท่าจะใส่

อายก้บอกว่า  " ไม่ได้ใส่คืนคะ ซื้อไปเลย" แกก้ทำหน้าตกใจ

อายบอกว่า "เอาไว้ขายคะ ไม่ได้ไว้ให้เขียนเล่น "

แกก้บอกว่า " ไม่เอา ๆ ไม่ซื้อ ไม่ได้จะซื้อ แค่เอามาเขียนเฉยๆ " ดู๊ดูดู พูดออกมาได้ รุ้ทั้งรุ้ว่าเอาไว้ขายน้าอายเลยบอกว่า "พี่ซื้อเลยคะ ของเอาไว้ขาย ถ้าลูกค้าเห็นว่ามันมีตำหนิ ใครอยากจะซื้อบ้างคะ "  แกก้เงียบคะ แล้วแกก้เดินไปเฉยเลยคะ แต่ไม่ได้หยิบดินสอไปนะคะ ไม่ได้จ่ายตังค์ค่าดินสอเลยคะ 

พอแกเดินมารับงาน ทั้งหมด 11 บาทคะ รวมค่าดินสอ 5 บาท ค่าถ่ายเอกสาร 6 บาท แกมาถึงก้โวยวายใหญ่เลยคะ ทำไม 11 บาท แพงจัง แกบอกว่า ช่วยบอกรายละเอียดหน่อย 11 บาทมาจากไหน อายเลยบอกไปว่า 6 บาทค่าถ่ายเอกสาร แกบอกว่าตั้ง 6 บาท ทำไมคิดแพง แกถ่ายแค่ 3 แผ่นเอง อายบอกว่า ถ่ายหนังสือพิมพ์มันลำบากนะคะ ต้องย่อ ต้องตั้งให้ตรงกับเนื้อหา ที่จะถ่าย แล้วอีกอย่าง ทางร้านก้เขียนรายละเอียดไว้แล้วด้วย แกก้ชะโงกหน้าไปอ่าน อายบอกว่า อีก 5 บาทค่าดินสอ ป้าจะเอาหรือไม่เอาดินสอแท่้งนั้น ก้ต้องจ่ายคะ แล้วแก พูดออกมาว่า " จ่ายตังค์แล้วก้ต้องเอาสิ คราวหลังจะไม่มาถ่ายร้านนี้แล้ว จะไปถ่ายของห้องสมุด จะไปเล่าให้เจ้าหน้าที่ห้องสมุดฟัง "  อายเลยบอกว่า  " เชิญเลยคะ จะไปถ่ายทางนู้นก้ได้ ไม่ว่าคะ เชิญเลย " ตอนนั้นเดือดมากคะ เดือดสุดๆ 

 

พอแกไปคุยกับเจ้าหน้าที่ น้าอายเลยไปถามว่าแกเล่าว่าไงบ้าง เค้าก้บอกว่า แกบอกว่าแพง ไม่กี่แผ่นตั้ง 11 แต่แกไม่ไ้ด้บอกนะคะว่าหยิบดินสอไปใช้ด้วย

 

อาทิตย์ถัดมาแกก้มาอีกคะ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยิ้มแย้ม อารมณ์ดี เจอหน้าแกแล้วเซ็งเลยคะ :(