ทำไมเจอแต่โรคจิตคะ TT^TT

คือแบบเราเจอบ่อยมากๆ สาวๆ เคยเจอกันมั้ยคะ

มันอัดอั้นอ่ะ อยากระบาย ยาวหน่อยนะคะ อ่านผ่านๆ ก็ได้ค่ะ
เรื่องมันก็มีแค่เราเจอโรคจิตบ่อย T^T

เราเคยเจอแบบตามมาแถวๆ บ้านเลยก็มี ตอนนั้นเราเลยรีบลงรถ(รถเมล์)ก่อน
แล้วค่อยนั่งรถต่อ ตกใจมาก กลัวมาก แบบมันจ้องเราที่ป้ายรถเมล์นานมาก
มันมากัน 2 คน เซ้นส์แบบมันใช่อ่ะ โรคจิตชัวร์ แต่ไม่นึกว่ามันจะขึ้นรถตามมา

เราก็ไม่ได้สวยอะไรนะคะ ไม่ได้ขาว เหลืองๆ TT^TT ไม่เคยแต่งตัวโป๊เลย
ตอนนั้นเพิ่งกลับจากร.ร. ใส่ชุดม.ปลาย

ครั้งแรกเจอตอนม.4 บนรถเมล์ มันเอาไอนั่นมาถูไหล่เรา เรานั่งอยุ่แล้วมันยืน
ทำไรไม่ถูก ได้แต่เบี่ยงหลบ นานมาก พี่ผู้หญิงที่อยู่มหาลัยที่นั่งข้างๆ ก็มองหน้ามัน
แต่แบบคือตอนนั้นเราเด็ก เราไม่กล้าโวยวาย จนมันลงรถไป
ตอนนั้นกลับมาบ้านร้องไห้ใหญ่เลย เสียใจมากๆ ตอนหลังก็แค้นมาก มากจริงๆ

แค่ออกจากบ้านเฉยๆ ก็ชอบมีผู้ชายมามอง
ถ้ามองแบบคนเดินผ่านแล้วมองนี่มันก็เฉยๆ แต่นี่แบบจ้องเลย นานด้วย
บางทีเราก็รู้ตัว บางทีเราก็ไมรู้ อย่างยืนรอเพื่อนอยู่
ก็มีึคนขับตุ๊กๆ มองมา แบบจ้องเลยอ่ะ เราก็เดินหนีเลย
ถ้าเดินกับเพื่อนนี่ บางทีเพื่อนก็สะกิดนะคะว่าไอนั่นมันจ้องมึงอยุ่อ่ะ นานและ น่ากลัวว่ะไรงี้

ตอนขึ้นรถกระป๋องไปเรียนพิเศษก็มีผู้ชายมองลงมาจากรถเมล์ แบบจ้องเลย ตอนนั้นรถติดอยุ่
เพื่อนเราก็มาบอกทีหลังว่ามึงถูกมองอีกแล้วว่ะ นานด้วย TT^TT

เราขึ้นรถเมล์กลับบ้านก็มีผู้ชายขับรถกระบะมาข้างรถ แล้วเปิดกระจก แล้วยิ้มให้เรา
หน้านี่เถื่อนมาก น่ากลัวโคตรรรรร จนเรากลัว เกลียดผู้ชายไปเลย
กรณีนี้เราเจอเกือบทุกครั้งที่ขึ้นรถเมล์เลย ตอนแรกเรานึกว่าไม่ใช่เรา
แต่พอมองซ้ายขวาเห็นแต่ป้าๆ ที่เค้าไปเดินตลาดสดกันไรงี้ก็ คิดว่าคงเป็นเราแน่แหล่ะ

อย่างตอนเดินขึ้นสะพานลอย
(เราใส่ชุดนักศึกษา มีเซฟตี้ผ้ากางเกงยืดๆ สีดำใส่ไว้อีกทีนึง ใส่แต่กระโปรงพลีชยาวเท่าเข่า
เราเจอไรพวกนี้บ่อยเลยต้องเซฟกันไว้ก่อน อย่างเสื้อนักศึกษาเราก็ใส่เสื้อทับทุกครั้งเลย
ไม่ย้อมผม ไม่กรีดตา แต่งหน้าเบาๆ แค่ทาแป้งพัฟ ลิปมัน เรียบร้อยมากอ่ะ TT^TT)

มีนักศึกษาผู้ชายลงจากรถเมล์ก่อนเรา มันก็ยืนรอเราที่ตีนสะพานลอย
มันให้เราขึ้นก่อนอ่ะ ตอนนั้นเราไม่รู้ เราก็เดินขึ้นไป แล้วมันก็เดินตามหลัง
พอขึ้นมาบนสะพานได้ปุ๊ป มันก็รีบเดินนำหน้าเราไปเลย
ตอนหลังก็มีน้าผู้หญิงมาสะกิดบอกว่ามันทำไรไม่รู้ใต้กระโปรงเรา มีแสงแว้บๆ
เฮ้ยยย!! เราตกใจมาก คือเพิ่งอ่านเรื่องกล้องปากกาที่มันถ่ายรูปได้ มีแฟลช
ตกใจมากๆ จำหน้ามันไม่ได้ด้วย มันเดินตามเราไงเราเลยมองไม่เห็น
ความผิดเราด้วยแหล่ะที่ไม่ระวังตัวเอง TT^TT

ตอนนั้นเราไปเดินห้างขึ้นรถเมล์กลับบ้าน คนในรถมีคนยืนแค่ 3 คน ผู้ชายยืนที่หัวรถ
เรายืนตรงกลางรถ แล้วก็นักศึกษาผุ้ชายยืนข้างๆ เราอีกคน(ทางขวา)
ตอนนั้นเรามองหางตาเราก็รู้และว่ามันมองเราอยู่ (นักศึกษาผุ้ชายข้างเรา) แบบจ้องเลยอ่ะ นานมากๆ
มันคงคิดว่าเราไม่เห็นมั้ง มันเลยเขยิบเข้ามาใกล้ๆ ทั้งที่บนรถมีคนยืนแค่ 3 คน!! ไม่ได้เบียด
จนมันจะถูกตัวเราแล้วอ่ะ เราเลยรีบหันขวับไปมองหน้ามัน มันก็ตกใจ เลยเดินไปยืนข้างหลังแทน
ตอนแรกเรานึกว่ามันจะลงจากรถเลย รู้งี้น่าจะตะโกนไปเลยดังๆ ว่าไอนี่มันโรคจิต
ครั้งแรกเลยที่เราสู้คน


เราเจอบ่อยมากๆ จนเราเกลียดผู้ชายไปเลยอ่ะ (ยกเว้นพ่อนะ) TT^TT

เราดูเป็นคนอ่อนแอที่ไม่กล้าทำอะไร ถึงได้เจอแต่คนพวกนี้
เกลียด เกลียดมากๆ มันอัดอั้นอ่ะ เราเจอบ่อย 

แต่ก็เคยสังเกตุนะว่า ถ้าเราแต่งหน้า แบบกรีดอาย ปัดมาสคาร่า
ใส่เสื้อที่มันดูเป็นผู้ใหญ่ แต่งตัวหน่อย เราจะไม่เจอเลย ปกติเราไม่ค่อยแต่งไง
แต่งนานๆ ที ออกแนวไม่ค่อยชอบแต่งอ่ะ

เราจะใส่แค่เสื้อยืดพริ้วๆ หลวมๆ ที่มันดูเป็นผู้หญิง กางเกงขาสั้นครึ่งขาท่อนบนอ่ะ ไม่ได้สั้นมาก
รองเท้าแตะ เพราะเราดูเป็นเด็กเลยดูเป็นคนที่ไม่สู้คนมั้ง
ไม่ได้จะบอกว่าตัวเองหน้าเด็กนะคะ เราปี 2 แล้ว


ถ้าใครเคยเจอก็เล่าประสบการณ์ให้ฟังหน่อยนะคะ